Najcenniejsze i najciekawsze rękopiśmienne Sienkiewicziana Biblioteki na Koszykowej można będzie obejrzeć 4 czerwca w czasie Nocy Bibliotek.

Wśród rękopisów Henryka Sienkiewicza i o Sienkiewiczu w Bibliotece na Koszykowej najcenniejsze są autografy pisarza. Jest to m.in. fragment dwunastego rozdziału powieści o czasach Jana III Sobieskiego Na polu chwały, wydanej w 1906 r. oraz tekst Sabałowej bajki, czyli zapis gawędy Jana Krzeptowskiego, zwanego Sabałą, muzyka i gawędziarza zakopiańskiego, opublikowany w czasopiśmie „Czas” w 1889 r. Są tu też listy pisarza do historyka, kierownika Biblioteki Ordynacji Krasińskich Aleksandra Rembowskiego oraz do historyka literatury Ignacego Chrzanowskiego.
W 1914 r. pisarz wyjechał do Szwajcarii. Był prezesem założonego 9 stycznia 1915 r. Comité Général de Suisse pour les Victimes de la Guerre en Pologne, który organizował zbiórkę pieniędzy, przekazywanych do kraju za pośrednictwem organizacji charytatywnych. Wśród kilku listów Marii Henrykowej Sienkiewiczowej do inżyniera Mieczysława Geniusza, pisanych w Vevey w 1915 i 1916 r., znajduje się list datowany 9 listopada 1916 r., a więc napisany na kilka dni przed śmiercią pisarza. Biblioteka na Koszykowej posiada również dwa listy Jadwigi Sienkiewiczówny z 1917 i 1919 r.
W zbiorach rękopisów znajdują się także materiały, związane z działalnością Sienkiewicza, na przykład kopia mowy przygotowanej na uroczystość odsłonięcia pomnika Mickiewicza w Warszawie 24 grudnia 1898 r. Sienkiewicz był pomysłodawcą wzniesienia tego pomnika oraz wiceprezesem powołanego w tym celu komitetu. W ostatniej chwili władze cofnęły zgodę na wystąpienie i cała uroczystość odbyła się w milczeniu. Sienkiewicz opublikował tekst mowy w styczniu 1899 r. w Krakowie, aby uniknąć cenzury rosyjskiej.
Także inne teksty Sienkiewicza krążyły po Warszawie w kopiach i odpisach. Malarz Marian Wawrzeniecki sporządził odpisy Listu otwartego do J.C.M. Wilhelma II, króla pruskiego (1906 r.) oraz fragmentów Ankiety o wywłaszczeniu, dodając 28 marca 1917 r. komentarz na temat „pojednania się Polaków i Niemców”.
Henryk Sienkiewicz debiutował recenzją komedii Sardou ogłoszoną 18 IV 1869 w czasopiśmie warszawskim "Przegląd Tygodniowy". W archiwum redakcyjnym tego czasopisma, przekazanym Bibliotece na Koszykowej, nie ma niestety utworów Sienkiewicza. Wśród materiałów, nadsyłanych do redakcji, znajduje się natomiast kilka tekstów o nim, na przykład opinia o odczytach na rzecz Osad Rolnych (1880 r.) i recenzja powieści Bez dogmatu (1891 r.).
Wśród rękopisów Biblioteki na Koszykowej można znaleźć także ślady polskich i zagranicznych adaptacji dzieł Sienkiewicza. Szkoda, że niezidentyfikowany autor, podpisujący się pseudonimem Jean, w swojej „Kronice paryskiej”, wysłanej do „Przeglądu Tygodniowego”, zbywa jednym zdaniem wystawienie w 1901r. w teatrzePorte-Saint-Martin w Paryżu„przeróbki angielskiej” Quo vadis, cieszącej się zresztą dużym powodzeniem. W Bibliotece znajduje się także obszerny rękopis Ernesta Swieżawskiego Ogniem i mieczem. Libretto do opery serio p. Borodzicza w 4 aktach a pięciu obrazach z 1886 r.