Zapraszamy Państwa na kolejną wystawę z cyklu „Mistrzowie ekslibrisu polskiego” poświęconą twórczości Tadeusza Tuszewskiego (1907 – 2004) – wybitnego konserwatora papieru, znakomitego liternika, twórcę wspaniałych znaków książkowych i doskonałego pedagoga. Studia artystyczne odbywał najpierw w Państwowej Szkole Sztuki Zdobniczej i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu pod kierunkiem Jana Wronieckiego, a następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie był uczniem m.in. Władysława Skoczylasa, Leona Wyczółkowskiego oraz znakomitego konserwatora i liternika Bonawentury Lenarta. To właśnie Bonawentura Lenart, obok Władysława Skoczylasa wywarł największy wpływ na ukształtowanie świadomości artystycznej i wybór drogi zawodowej przez młodego adepta sztuki. Tuszewski pracował przez wiele lat u boku swojego mistrza – najpierw w Pracowni Liternictwa warszawskiej ASP, potem w czasie wojny w Pracowni Konserwacji Starodruków Biblioteki Narodowej, a po wojnie w Państwowej Pracowni Konserwacji Grafiki i Książki Zabytkowej, której był współorganizatorem. W 1959 r. otrzymał tytuł Głównego Konserwatora o specjalności – konserwacja grafiki i książki zabytkowej oraz objął kierownictwo Pracowni Konserwacji Zabytków. Pracował tam do 1972 r. Jednocześnie w latach 1964-1983 stał na czele Pracowni Konserwacji Starych Druków i Grafiki warszawskiej ASP.

Chociaż głównym nurtem aktywności zawodowej Tadeusza Tuszewskiego była konserwacja (uratował ponad 25 tysięcy najcenniejszych obiektów – starodruków, rękopisów, grafik) nie zaniedbywał też działalności artystycznej. Uprawiał grafikę artystyczną i grafikę użytkową. Projektował okładki, plakaty, znaczki pocztowe, tapety. Tworzył projekty aktów erekcyjnych, tablic pamiątkowych, dyplomów honorowych. Eksperymentował również z mało znanymi technikami zdobienia papieru, przeznaczonego głównie na wyklejki i oprawy.

Ważną rolę w jego twórczości odegrał ekslibris. Wykonał ok 150 znaków książkowych, wszystkie w technice drzeworytu. Był znakomitym liternikiem i widać to w jego ekslibrisach. Litery są tu nie tylko uzupełnieniem rysunku pełniąc funkcję informacyjną, ale nader często stanowią ważny element samej kompozycji. Artysta bawił się kompozycją. Zmieniał jej układ, tworzył kilka wariantów jednego ekslibrisu, eksperymentował z kolorami. Widać w nich radość tworzenia, a jednocześnie dążenie do perfekcji. Na wystawie pokazano obok gotowych już znaków książkowych kilka projektów – rysunków ołówkiem.

Prace artysty można oglądać od 12 lutego do 23 marca w sali Mediateki na drugim piętrze Biblioteki (obok Czytelni Sztuki Rzemiosł Artystycznych i Kartografii).