Ziemia Święta to teren  dzisiejszego Izraela i Palestyny, kolebka trzech największych religii: judaizmu, chrześcijaństwa oraz islamu, wspólne, uniwersalne źródło pamięci zbiorowej. Okupacja Ziemi Świętej w średniowieczu oraz  prześladowania chrześcijan sprawiły, że podjęli oni trwającą trzysta lat walkę  o oswobodzenie Grobu Chrystusa w Jerozolimie, walkę zakończoną klęską,  po której  cała Ziemia Święta znalazła się pod panowaniem muzułmańskim.  Pielgrzymki Polaków do Palestyny swoje apogeum osiągnęły w wieku XVI. Podróż trwała wówczas kilka miesięcy i była bardzo niebezpieczna.

 
Pierwszym polskim opisem podróży do Jerozolimy jest Peregrynacja do Ziemi Świętej Jana Goryńskiego z Ojrzanowa, napisana w roku 1560. Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, zwany Sierotką, książę, marszałek wielki litewski, wojewoda wileński w 1583 roku udał się z pielgrzymką do Jerozolimy, a sporządzony przez niego obszerny opis podróży, dzięki swej rzetelności, uważa się za najcenniejsze dzieło polskiej literatury podróżniczej.

Współcześnie odbywane podróże do Ziemi Świętej znacznie się od historycznych różnią, lecz tak samo jak przed wiekami,  ich przyczyną  jest  pragnienie obcowania z najwyższym sacrum.