W dniu 15 maja 2015 roku w Bibliotece Publicznej Gminy Kozienice odbyło się spotkanie autorskie z Małgorzatą Nawrocką. Małgorzata Nawrocka –absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, pisarka, poetka, autorka ponad 50 książek dla dzieci i młodzieży. Zajmuje się między innymi problematyką magii i okultyzmu. Na co dzień współpracuje z wydawnictwami katolickimi i edukacyjnymi oraz Redakcją Katolicką Polskiego Radia i Telewizji. Laureatka trzech nagród literackich, jedną z nich otrzymała za powieść antymagiczną „Alhar, syn Anhara”, odsłaniającą prawdziwe oblicze magii, która tylko pozornie służy dobru człowieka. Prywatnie szczęśliwa żona i mama trzech córek.
Tematem spotkania było ,,Budowanie więzi rodzinnych” i było skierowane do rodziców i miało na celu przekazać, jak świadomie wychowywać dziecko w dzisiejszym „medialnym” świecie.
Pani Małgorzata mówiła, jak ważne jest organizowanie wolnego czasu dziecku – nie przed komputerem, czy telewizorem, ale aktywnie – wśród ludzi. Pisarka opowiadała o konsekwencjach spędzania długiego czasu przed monitorem. Wyjaśniła rodzicom, że media wizualne (ekrany) wykorzystywane w nadmiarze szkodzą dziecku. Podała przykład, że dzieci w wieku od 0 do 3 lat nie powinny w ogóle spędzać czasu przed telewizorem, komputerem i innymi ekranami. Dzieci w tym wieku mają bowiem potrzebę poznawania świata poprzez zmysły, muszą doświadczać. Natomiast ekrany ograniczają odbiór bodźców. Dziecko chłonie wtedy najwięcej informacji bez kodowania, czy są one dobre, a może złe. Sadzając dziecko przed ekranem, ograniczamy je w zbieraniu wiedzy zmysłami. Dziecko musi samo doświadczać i poznawać świat. Jeśli chodzi o dzieci nieco starsze, od 4 do 7 lat, to kontakt z ekranami wygląda następująco: 1 godzina dziennie. Ma to na celu zachowanie ostrożności przed lękami i zbędnymi złymi zachowaniami, a nawet agresją. Należy pomagać dziecku zrozumieć treści przekazywane w bajkach. Trzeba mu wyjaśnić, gdzie kończą się realne wydarzenia, a kiedy zaczynają fikcyjne. Dzieci w wieku od 8 do 12 lat mogą czerpać z mediów korzyści. Zaczynają wtedy poszukiwać dwóch rzeczy: pierwsza – idoli, czyli określenia siebie; to czas identyfikacji (jaki ja chcę być, czyli wizji siebie w przyszłości), a druga – fantazji (rozwijają swoją dziecięcą wyobraźnię; pragną baśni – możliwości wyobrażania sobie, jak wygląda dany świat). To właśnie świadomie wychowujący rodzice wpływają na to, co oglądają ich dzieci – jakich idoli wybierają i jaki rodzaj wyobraźni rozwijają. Pocieszając, można jedynie dodać, że jest wiek w życiu dziecka, gdzie odbiór mediów jest „dobry” – od 16 do 18 lat. Wtedy dzieci potrafią zrozumieć treści przekazywane w mediach, odczytują prawidłowo intencje nadawcy. Dzieci wiedzą już, co jest ważne, a co nie – segregują informacje. Jest to wiek, tzw. „dojrzałości medialnej”.
Pani Małgorzata twierdzi, że można wychować dziecko do świadomego życia w mediach. Przestrzega jedynie rodziców przed wykreowaniem „maniaka medialnego” – oto podstawowe cechy osoby uzależnionej od ekranu: wycofanie społeczne (takie osoby nie nawiązały prawidłowych relacji w swoim otoczeniu; ale to rodzic ma wpływ na to, w jakim środowisku rozwija się ich dziecko – z kim bywa i ile czasu spędza). Kolejna cecha, to niezaspokojona potrzeba emocjonalna (osoby takie, uciekają w świat mediów; cechuje to głównie osoby dorosłe, które uciekają w wątki seriali, przeżywają życie w mediach i losach bohaterów). Następna cecha, to nieoczytanie i niewykształcenie (trzeba pokazać dzieciom, że wiedza nie pochodzi jedynie z mediów, ale również wynika z obcowania z ludźmi, poznajemy wtedy świat realny – poprzez wyjście do teatru, muzeum, filharmonii, czy na rajd. Dzieci muszą wiedzieć, że należy czytać książki, czasopisma, aby się rozwijać i wzbogacać swoją wiedzę). Relaks, to nie ekran. Żeby ukształtować człowieka z klasą, trzeba go uspołeczniać. Inna ważna cecha, to lenistwo (dzieci muszą być aktywne fizycznie i mieć jakieś obowiązki domowe oraz dodatkowe, np. basen, tenis, taniec itp.)
Pani Małgorzata jest zdecydowaną przeciwniczką twórczości Joanne Rowling, autorki książek o Harrym Potterze. Starała się wytłumaczyć, dlaczego nie pociąga jej tego typu literatura i dlaczego ona tworzy coś zupełnie przeciwnego. Według Małgorzaty Nawrockiej powieści Rowling przesycone są dużą ilością zła, mało jest w nich piękna i dobra, a magią zajmują się ludzie, co sprzeczne jest a ogólnie przyjętymi normami. Zastrzegła jednak, że nie zamierza nikogo zniechęcać do czytania „Harrego Pottera”.