Wystawy - Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Woj. Mazowieckiego

belka platforma

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego
brała udział w projekcie Regionalna Platforma Informacyjna – Kultura na Mazowszu

Wystawa "Czy świat znał Mickiewicza" powstała z XIX-wiecznych przekładów dzieł Poety, pochodzących ze zbiorów Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy.

Wystawa "Fiknijmy koziołka" powstała ze zbiorów Emilii Waśniowskiej (ilustracje) i Muzeum Książki Dziecięcej (utwory Kornela Makuszyńskiego).

Wystawa "Warszawa lat wojny i okupacji 1939-1945" organizowana została we współpracy z Fundacją "Warszawa Walczy 1939-1945".

Wystawa "Hans Christian Andersen, Wielki Książę Baśni"

Zorganizowana przez Muzeum Książki Dziecięcej z okazji 200. rocznicy urodzin i 130. rocznicy śmierci pisarza

Wystawa Wielki Książę Baśni jest próbą spojrzenia na Andersena z perspektywy 130 lat (znów okrągła rocznica), jakie minęły od jego śmierci. Wiadomo już, że za życia stał się sławny dzięki twórczości literackiej w ogóle (pisał – obok baśni - powieści, utwory poetyckie, dramaty, libretta operowe, dzienniki i pamiętniki z licznych podróży oraz utwory autobiograficzne), lecz jego trwałym dorobkiem pozostały jedynie baśnie, wydane po raz pierwszy w roku 1835 (kolejna rocznica) pod znamiennym tytułem Baśnie opowiedziane dla dzieci, przy czym wpóźniejszych edycjach, jak wiemy, Andersen rezygnuje z tak wyraźnego określenia adresata. W Polsce pierwsze przekłady ukazały się około roku 1850 w czasopismach, zaś pierwsze wybory baśni zaczęły pojawiać się w latach dziewięćdziesiątych. Najstarszy zbiór jaki pokazujemy, to Bajki i Opowiadania przez H. K. Andersena, wydane w Warszawie w 1898 roku. Wystawa prezentuje też w większym wyborze polskie wydania baśni z pierwszej dekady dwudziestego wieku, niektóre z unikatowymi ilustracjami, m.in. Edmunda Dulaca (ok. 1913 roku) Wśród wydań obcojęzycznych na szczególną uwagę zasługuje wspomniany wyżej pięcioksiąg Eventyr og Historier, drukowany gotycką czcionką, wydany pod koniec XIX wieku w Kopenhadze i bogato zdobiony czarno-białą grafiką.

Nie bez przyczyny opis wystawy rozpoczęłam podkreśleniem teatralnych pasji H. Ch. Andersena. Jego wielkie, nie spełnione za życia marzenie, aby być człowiekiem teatru, po latach okazuje się nie mrzonką, jak by się mogło wydawać, lecz zgoła przeczuciem. Otóż wystarczy prześledzić repertuar teatrów dla młodego widza, aby dostrzec, jak ogromną rolę odgrywa w nim twórczość Andersena. Jego baśnie grane są niezmiennie od lat. Ich adaptacja na ogół nie nastręcza wielkich trudności, a to zapewne dzięki wewnętrznej dramaturgii i dobrej konstrukcji. Zaś temat jest i pozostanie bliski każdemu, bez względu na etap życia i epokę. Jest nim przecież Życie – z jego wyborami, z jego nieraz bezbrzeżnym smutkiem, koniecznością poświęcenia, a nawet ofiary. Stąd na naszej wystawie Wielki Książę Baśni jest jednocześnie Wielkim Księciem Teatru – tak jak o tym marzył...

Pokazujemy zdjęcia z różnych spektakli teatralnych, recenzje i artykuły, adaptacje baśni (m.in. zaczytane zupełnie Baśnie Andersena na scenie), a także lalki, maski i dekoracje z wystawianej obecnie w warszawskim Teatrze “Lalka” Królowej Śniegu. Wdzięczna Mała Syrena, również wypożyczona z “Lalki”, pokazuje drogę do kącika biograficznego, jakby zachęcając do poszukiwania w Baśniach poetyckiej refleksji pisarza nad jego własnym życiem. Tu można obejrzeć zdjęcia domów z Odense, w których spędził dzieciństwo H. Ch. Andersen, a teraz mieszczą się muzea jemu poświęcone, poznać wizerunki osób, które odegrały w życiu pisarza wielką rolę (Jonas Collin – opiekun i mentor oraz trzy damy, które Andersen darzył uczuciem), a także popatrzeć na wcale bogatą galerię jego portretów. Nie znajdziemy natomiast żadnych nowinek, o których zrobiło się głośno w najnowszych tekstach poświęconych Andersenowi – ani domysłu, że był synem króla, ani ploteczek alkowianych. Pozostaliśmy przy wizerunku pewnym i tradycyjnym. To był nasz wybór.

Wystawę wzbogacają kopie dokumentów związanych ze światowymi obchodami Roku Andersena, a także prezentacja prestiżowych nagród noszących imię wielkiego baśniopisarza – Medalu IBBY, zwanego Małym Noblem, przyznawanego wybitnym twórcom sztuki dla dziecka oraz Listy Honorowej im. H. Ch. Andersena, na którą wpisywane są najlepsze książki dla młodego czytelnika.

Zachęcam do zwiedzenia wystawy jeszcze z jednego powodu. Zgromadziliśmy tam sporą kolekcję kopii znakomitych ilustracji do Baśni Andersena. Jest zatem okazja, by obejrzeć różne wizerunki Dziewczynki z zapałkami, a także ilustracje między innymi takich artystów, jak Edmund Dulac, Michał E. Andriolli, Franciszek Kostrzewski, Olga Siemaszko, Jan Marcin Szancer, Janusz Grabiański, Jerzy Srokowski, Zbigniew Rychlicki (jedyny polski laureat Medalu im. H. Ch. Andersena) Janusz Stanny, a z artystów młodszego pokolenia – Krystyna Lipka-Sztarbałło, Krystyna Michałowska, Ewa Salamon.

Wystawa "Prasa Powstania Warszawskiego"

Wystawa planszowa "Prasa Powstania Warszawskiego" poświęcona wydawnictwom periodycznym, które ukazywały się od 2 sierpnia do 5 października 1944 r. na terenach lewobrzeżnej Warszawy objętych działaniami powstańczymi lub administracją polską. Część z nich stanowiła kontynuację prasy konspiracyjnej, ale większość powstała z potrzeby chwili.
Historię prasy powstańczej rozpoczyna "Prasa warszawska przed godziną "W". W tej części pokazano warszawską prasę konspiracyjną i gadzinową. Następnie zaprezentowano pierwsze tytuły powstańcze. Drogę wydawnictw od drukarni poprzez kolportaż i czytenzje, nekrologi, poszukiwania zaginionych oraz różnego rodzaju hasła) świadczący o jej wielofunkcyjności. Wystawę zamyka plansza poświęcona redaktorom i wydawcom tych wydawnictw.

Większość materiału wykorzystanego na wystawie wybrano ze zbioru prasy powstańczej naszej Biblioteki (dzięki darom prof. Wł. Bartoszewskiego jednego z największych w kraju). Materiał fotograficzny, obok prasowego, pochodzi głównie ze zbiorów Z. Walkowskiego oraz A. Friszkego i A.K. Kunerta.

Wystawa "Introligatorstwo warszawskie"

przygotowana przez Muzeum Drukarstwa Warszawskiego, we współpracy z Biblioteką Publiczną m. st. Warszawy i Towarzystwem Bibliofilów Polskich, w salach Muzeum Historycznego, Rynek Starego Miasta 28-42.