Debaty międzynarodowe - Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Woj. Mazowieckiego

belka platforma

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego
brała udział w projekcie Regionalna Platforma Informacyjna – Kultura na Mazowszu

Projekt Przebudowa Biblioteki Głównej Województwa Mazowieckiego w Warszawie. Etap II został sfinansowany przez Unię Europejską, ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, oraz przez Województwo Mazowieckie (w ramach wkładu własnego).

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego oraz Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne, Katedra Języków i Kultur Afryki UW zapraszają na debatę pt. Afryka na Koszykowej

"Społeczne i polityczne oddziaływanie komiksu, rysunków satyrycznych i karykatur we współczesnej Afryce"

O szerokim wachlarzu skomplikowanych i złożonych kwestii przedstawianych w specyficznych tekstach kultury, jakimi są afrykańskie komiksy i rysunki satyryczne, a także o ich potencjale doprowadzenia do pożądanych zmian społecznych we współczesnej Afryce, rozmawiać będą:

dr Jakub Jankowski – pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW, tłumacz komiksów (z hiszpańskiego, portugalskiego i angielskiego), członek Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego, laureat pierwszej edycji nagrody im. dra Tomasza Marciniaka. Członek sieci badawczej iCOn-MICS („Investigation on comics and graphic novels in the Iberian cultural area”);

dr hab. Małgorzata Szupejko – socjolog kultury, afrykanistka. Do 2013 r. pracownik naukowy Instytutu Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN; w l. 2017 – 2020 r. wykładowczyni w Katedrze Języków i Kultur Afryki Wydziału Orientalistycznego UW. Jej zainteresowania badawcze obejmują procesy przemian społeczno-kulturowych w Afryce Subsaharyjskiej okresu kolonializmu i postkolonializmu. Prowadziła badania w Kenii, Ugandzie i Tanzanii. Zajmuje się także badaniami nad tożsamością w oparciu o literatury afrykańskie tworzone w językach europejskich. Przewodnicząca Zarządu Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego w l. 2009-2014. Redaktorka naczelna czasopisma „Afryka” w l. 2015-2019;

Debatę poprowadzi dr hab. Renata Díaz-Szmidt, Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego (PTAfr).

31 maja 2023 o godz. 18.00 Biblioteka na Koszykowej Sala konferencyjna w Gmachu im. St. Kierbedziów ul. Koszykowa 26/28 00-950 Warszawa

Biblioteka Publiczna m. St. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

zaprasza na kolejne spotkanie z cyklu:

Debaty międzynarodowe - Rosja, pt. "Skąd się bierze siła Ukrainy?"

1 czerwca (czwartek), o godzinie 18.00 w sali konferencyjnej gmachu im. St. Kierbedziów przy ul. Koszykowej 26/28.

Gościem red. Witolda Jurasza będzie publicysta Dziennika Gazety Prawnej, współautor biografii prezydentów Ukrainy Wiktora Janukowycza i Pawła Poroszenki - Zbigniew Parafianowicz. Rozmawiać będziemy o tym, skąd się bierze siła Ukrainy - czy to jedynie wola walki, czy może jednak konsekwencja reform w Ukrainie? Jakie są zasługi np. Petro Poroszenki? Skąd się wzięli ludzie, tacy jak generał Załużny i generał Budanow? Jak wygląda sytuacja z legendarną ukraińską korupcją i czy w tym aspekcie Ukrainie pomogło, np. FBI? Czy ukraińscy oligarchowie, którzy przez lata osłabiali państwo, dziś je wspierają i czym są ogłoszone przez Igora Kołomojskiego legendarne "rozmowy wychowawcze w lesie"?

Zapraszamy.

logotypy razem

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

Zmiany na szczytach władzy w Wietnamie. Przyczyny i konsekwencje

Zagadnienie przedstawi

Dr Michał Zaręba

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

27 kwietnia 2023, godz. 18.00-20.00

Zmiany na szczytach władzy w Wietnamie. Przyczyny i konsekwencje

27 kwietnia 2023, godz. 18.00-20.00

Na początku stycznia 2023 roku prezydent Wietnamu Nguyễn Xuân Phúc zrezygnował z pełnionej funkcji. Oficjalnym powodem jego zniknięcia ze sceny politycznej było poniesienie odpowiedzialności za skandale korupcyjne, do których doszło w czasie pandemii COVID-19, kiedy to Phúc pełnił funkcję premiera kraju. Podlegli mu urzędnicy rządowi zamieszani byli m.in. w sprzedawanie testów na koronawirusa po zawyżonej cenie oraz czerpanie korzyści z organizowanych dla obywateli Wietnamu lotów repatriacyjnych. Ze stanowisk odeszło również dwóch wicepremierów, bliskich współpracowników Phúca w czasach pandemii.

Niecodzienna sytuacja doprowadziła do konieczności wyboru nowej głowy państwa, którą to rolę objął ostatecznie stosunkowo młody polityk Võ Văn Thưởng, bliski współpracownik Nguyễn Phú Trọnga, kierującego Komunistyczną Partią Wietnamu. Sekretarz generalny Trọng sprawuje funkcję szefa partii już 3-cią kadencję, co również jest zjawiskiem bez precedensu. Podczas XIII Zjazdu KPW na początku 2021 r. wietnamscy decydenci nie osiągnęli bowiem konsensusu w kwestii wyboru nowego lidera partii. Wiele wskazuje na to, że polityczne zawirowania w Wietnamie nie są tylko efektem zdecydowanej kampanii antykorupcyjnej, którą od lat realizuje sekretarz Trọng, ale mają też związek z procesem przechodzenia władzy w partii, do czego może dojść wcześniej, niż na kolejnym XIV Zjeździe KPW w 2026 roku.

Jakie były rzeczywiste motywy odsunięcia prezydenta Phúca i jego współpracowników z pełnionych stanowisk, pomimo braku dowodów na ich bezpośredni udział w skandalach korupcyjnych?
Kto w wyniku zmian na szczytach władzy ma obecnie największe szansę na przejęcie sterów w partii po sekretarzu Trọngu?
Jaki wpływ na politykę wewnętrzną oraz relacje z najważniejszymi mocarstwami w regionie Azji i Pacyfiku, tj. Chinami i Stanami Zjednoczonymi, będą miały roszady w wietnamskim przywództwie?

Biogram:

Dr Michał Zaręba – doktor nauk społecznych w dziedzinie nauki o polityce. Od 2015 roku adiunkt w Katedrze Studiów Azjatyckich Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego oraz współpracownik Ośrodka Spraw Azjatyckich UŁ. W latach 2019-2020 odbył staż naukowy na Vietnam National University, University of Social Sciences and Humanities, Faculty of Vietnamese Studies and Language. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki zagranicznej oraz problemów wewnętrznych Wietnamu. Specjalizuje się również w tematyce „hydropolityki’, a także w obszarze konfliktów i procesów integracyjnych w regionie Azji Południowo-Wschodniej.

Wprowadzenie - Ambasador Krzysztof Szumski

Witam serdecznie wszystkich uczestników naszego tradycyjnego spotkania w Bibliotece na Koszykowej. Spotkania dotyczącego jak zwykle problematyki azjatyckiej. Nasz dzisiejszy temat poświęcony jest Wietnamowi, o którym dawno nie rozmawialiśmy, i brzmi: „Zmiany na szczytach władzy w Wietnamie. Przyczyny i konsekwencje”. Temat przedstawi pan dr Michał Zaręba – adiunkt w Katedrze Studiów Azjatyckich Wydziału Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Łódzkiego i współpracownik Ośrodka Spraw Azjatyckich UŁ, wybitny znawca spraw wietnamskich.

Na wstępie krótkie wprowadzenie. Wietnam to kraj o powierzchni trochę większej niż Polska (ok.330 tys.km2 do 312 tys.), ale o ludności zbliżającej się do 100 milionów. Kraj o bogatej kulturze i cywilizacji, ale o złożonej, często bardzo dramatycznej historii, w tym szczególnie w ubiegłym wieku.

Przez wiele wieków Wietnam, pomimo częstych powstań i buntów, pozostawał pod bezpośrednim panowaniem potężnego sąsiada z północy, a następnie stał się na długo wasalem tego imperium. Spowodowało to wielki wpływ Chin na kulturę i cywilizację Wietnamu, choć nie udały się ponawiane wielokrotnie próby całkowitego zasymilowania Wietnamczyków. Dla Wietnamu szczególne znaczenie miało przyjęcie konfucjanizmu, taoizmu i buddyzmu. Bardzo istotne było także przyjęcie pisma chińskiego (choć ponawiane były próby jego modyfikacji i adaptacji do specyfiki wietnamskiej).Dlatego sprawą o znaczeniu przełomowym było opracowanie przez francuskich misjonarzy jezuitów pisma wietnamskiego, opartego na alfabecie łacińskim z pewnymi modyfikacjami ( tzw. quoc ngu). Zostało ono szybko przyjęte i nawet zaowocowało to rozkwitem literatury pisanej w tym systemie. O tym jak było to ważne dla tożsamości wietnamskiej świadczy fakt, że po wyzwoleniu się z kolonizacji francuskiej, przy masowej zmianie nazw ulic i różnych obiektów publicznych, na polecenie najwyższych władz, utrzymano wszystkie nazwy związane z autorami nowego pisma wietnamskiego.

W XX wieku obok 2 wojen światowych, które dotknęły Wietnam (szczególnie II wojna światowa), był on terenem dwu innych okrutnych wojen. Pierwsza to wojna wyzwoleńcza, spod kolonizacji francuskiej, która doprowadziła do powstania dwu państw wietnamskich. Druga prowadzona przez siły wyzwoleńcze z północy, kierowane przez komunistów i wspierane przez ZSRR i ChRL, przeciwko rządowi na południu, wspieranemu przez Stany Zjednoczone, które bezwzględnie używały całej swojej siły, w tym broni chemicznej (tzw. Orange Agent, którego Amerykanie wylali na Wietnam ok. 50 mln litrów, czego tragiczne skutki występują do dziś ).Pomimo tego wojna zakończyła się w 1975 roku zdobyciem Sajgonu, klęską południa i porażką USA. W 1976 roku Wietnam został formalnie zjednoczony. Nie był to jednak koniec dramatycznych wydarzeń w tym kraju. W styczniu 1979 roku sojusznicze dotychczas Chiny zaatakowały północne prowincje Wietnamu, uzasadniając to chęcią udzielenia „lekcji” za obalenie przez siły wietnamskie zbrodniczego reżymu Pol Pota w Kambodży. Po ciężkich walkach Chińczycy się wycofali, ale na ponad dziesięciolecie oba kraje stały się wrogami. Dopiero w 1991 roku obie strony doszły do wniosku o potrzebie poprawy stosunków. W listopadzie Pekin odwiedziła wietnamska delegacja partyjno – rządowa najwyższego szczebla. Ustalony w czasie tych rozmów wspólny komunikat kończył okres wrogości i otwierał możliwości współpracy.

W latach późniejszych wiele spraw spornych zostało rozwiązanych jak np. wytyczenie granic lądowych, ustalenie granic na Zatoce Tonkińskiej i szereg innych. Pozostały nie uregulowane, w ocenie wietnamskiej, sprawy suwerenności nad wyspami i zasobami morskimi na Morzu Południowochińskim. Dotyczy to Archipelagu Paracelskiego, obecnie całkowicie pod kontrolą Chin, i Archipelagu Spratly, którego ok. 35 wysepek i raf pozostaje pod kontrolą Chin, Wietnamu, Malezji, Filipin, Tajwanu, a pobliskie obszary morskie także Brunei.

Wietnam z trudem odbudowywał się po straszliwych zniszczeniach. W grudniu 1986 roku władze podjęły strategiczną decyzję o przejściu do „budowy rynkowej gospodarki wielosektorowej, o socjalistycznej orientacji”, czyli w praktyce do rozwoju gospodarki rynkowej. Nazwano to „Doi Moi”, polityką odnowy ekonomicznej. W latach 90-tych Wietnam znormalizował i rozwinął już stosunki ze wszystkimi sąsiadami azjatyckimi, ale także z szeregiem innych państw, w tym z USA, które zniosły embargo na handel z wyłączeniem broni, na którą zniósł embargo prezydent Obama podczas wizyty w Hanoi w maju 2016 roku . W 1996 roku przystąpił do ASEAN, gdzie odgrywa obecnie aktywną i ważną rolę. Wietnam uczestniczy w szeregu innych organizacji regionalnych jak APEC, w tym zarówno w organizacjach promowanych przez Chiny jak RCEP, jak i zainicjowanych przez Stany Zjednoczone jak CP TPP i ostatnio IPEF. Z Unią Europejską Wietnam ma umowę o wolnym handlu.

W ostatnim dziesięcioleciu Wietnam, nawet w Azji, należał do krajów najszybciej się rozwijających (w latach 2012 – 2017 średnio 6,2% , a w 2019 6,5%).Obecnie jest wielkim eksporterem ryżu i kawy, a także elektroniki. Wojna handlowa między USA a Chinami zainicjowana przez prezydenta Trumpa, choć wprowadzała elementy niestabilności i zamieszania w regionie, nieco pomogła Wietnamowi, ponieważ niektóre firmy amerykańskie wycofujące się z Chin, przenosiły tam swoją działalność, zwłaszcza produkcję telefonów komórkowych i niektórych komponentów elektronicznych. Zjawisko to okazało się jednak dużo mniejsze niż się tego początkowo spodziewano.

Stosunki polsko – wietnamskie mają bogatą tradycję. Oficjalne stosunki dyplomatyczne nawiązano w lutym 1950 r. Polska udzieliła Wietnamowi dużej pomocy w pierwszych latach niepodległości, szczególne znaczenie miały szkolenia i edukacja tysięcy Wietnamczyków w Polsce. Stworzyło to silne związki między obu narodami. Dziś w Polsce mieszka kilkadziesiąt tysięcy Wietnamczyków, a kilkuset Polaków w Wietnamie. Symbolem dobrych relacji jest pomnik w zabytkowym mieście Hoian, poświęcony Polakowi - Kazimierzowi Kwiatkowskiemu, który dokonał wielkiego postępu w dziele konserwacji i odbudowy zabytków w Wietnamie.

Najnowsze informacje o wewnętrznych zmianach i ich konsekwencji dla międzynarodowej roli Wietnamu przedstawi nam pan dr Michał Zaręba.

Krzysztof Szumski

Ambasador

Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

zaprasza na spotkanie z cyklu Debaty międzynarodowe - Rosja:

"Portret kremlowskiej elity. Imperialiści mesjanistyczni, nostalgiczni, czy cynicy nie wierzący w nic?"

4 maja 2023 roku o 18.00 w sali konferencyjnej w gmachu im. St. Kierbedziów

Jak to się stało, że pragmatycy tak słabo przygotowali swój kraj do wojny? Czego możemy spodziewać się po przywódcach Rosji? Kiedy i na jakich warunkach zakończą wojnę i czy po wojnie nastąpi czas przygotowań do kolejnej wojny? " Czy mamy jakąkolwiek szanse, by zmiany te były dla nas korzystne? Kto zasiądzie na tronie po Putinie?

O współczesnej Rosji, bez znieczulenia, ale też bez uproszczeń rozmawiać będą prof. Hieronim Grala, wykładowca na Wydziale Artes Liberales UW, historyk i dyplomata, b. dyrektor Instytutu Polskiego w Petersburgu i w Moskwie oraz Witold Jurasz, dziennikarz i publicysta Onetu, b. chargé d’affaires RP na Białorusi oraz dyplomata w Moskwie. W przeszłości był gospodarzem talk-show w Polsat News, pracował również w spółce zajmującej się międzynarodowym handlem bronią.

Wydarzenie będzie transmitowane online: dostępne na kanale YouTube i Facebooku Biblioteki.

Serdecznie zapraszamy!

Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy – Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego,

Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne,

Jagiellońskie Centrum Badań Afrykanistycznych,

Katedra Afryki Północnej i Subsaharyjskiej, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu, Wydział Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ,

Instytut Politologii, Wydział Nauk Społecznych UG,

Katedra Studiów Regionalnych i Globalnych, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

Katedra Języków i Kultur Afryki UW

zapraszają na debatę online w ramach cyklu „Afryka na Koszykowej” pt.

Geopolityka „Rogu Afryki”

Region tzw. Rogu Afryki stał się w ostatnich dekadach ważnym miejscem na mapie współczesnego świata. Decydują o tym zarówno wewnątrz-, jak i ponadregionalne uwarunkowania. Róg Afryki znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie ważnych morskich szlaków komunikacyjnych prowadzących z basenu Morza Śródziemnego do zlewiska Oceanu Indyjskiego poprzez Morze Czerwone, cieśninę Bab al-Mandab oraz Zatokę Adeńską. Róg Afryki bezpośrednio graniczy z Półwyspem Arabskim i – szerzej – z regionem bliskowschodnim, a czynniki historyczne, kulturowe, religijne, społeczne i polityczne sprawiają, że procesy zachodzące po obu stronach Morza Czerwonego tworzą system współzależności w sferze bezpieczeństwa, których znaczenie wykracza daleko poza kontekst lokalny. Jednocześnie wiele państw regionu wykazuje się dużym poziomem dysfunkcyjności, a wewnętrzne sprzeczności etniczne, kulturowe czy gospodarcze generują zjawiska kryzysowe, które w obliczu słabości państw oraz współzależności w sferze bezpieczeństwa łatwo rozprzestrzeniają się na kraje sąsiednie. Przykładowo konflikty w Somalii, Sudanie czy Etiopii stały się źródłem zagrożeń definiowanych w szerszym kontekście międzynarodowym (jak np. problem piractwa na początku XXI wieku). O roli Rogu Afryki dla globalnych strategii mocarstw świadczą także rozbudowane mechanizmy ich obecności w regionie, w tym rozbudowa sytemu baz wojskowych – globalne i regionalne mocarstwa umacniają swoją obecność (przede wszystkim w Dżibuti) podsycając rywalizację strategiczną.

Tym kwestiom zostanie poświęcona kolejna debata w ramach cyklu „Afryka na Koszykowej”. Biorąc pod uwagę wielość wątków i zagadnień związanych z rywalizacją państw w Rogu Afryki, uczestnicy poruszą wybrane zagadnienia związane z tematem debaty. Mamy nadzieję, że spotkanie przybliży odbiorcom kwestie związane z geopolityczną rywalizacją mocarstw o zaznaczenie obecności w tej części świata.

W debacie wezmą udział:

Dr Jędrzej Czerep, analityk w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, Znaczenie Rogu Afryki w polityce mocarstw,
Mgr Agata Markowska, doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Małe państwo - duży potencjał: Dżibuti jako istotny partner w stosunkach międzynarodowych,
Mgr Muzaffer Kural, mgr Ernest Hryhorowicz, doktoranci w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, Róg Afryki jako pole rywalizacji państw regionu Zatoki Perskiej.

Prowadzenie: Dr hab. Wiesław Lizak, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

Szanowni Państwo,

ze względu na siłę wyższą (śmierć bliskiej osoby jednego z prelegentów) dzisiejsza debata zostaje odwołana. O nowym terminie poinformujemy w odzielnym komunikacie.

Za zmiany przepraszamy i dziękujemy za wyrozumiałość.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

oraz

Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne

Katedra Języków i Kultur Afryki UW

zapraszają na debatę pt.

"Społeczne i polityczne oddziaływanie komiksu, rysunków satyrycznych i karykatur we współczesnej Afryce"

29 marca o g. 18.00

sala konferencyjna w Gmachu im. St. Kierbedziów

Link do transmisji: https://youtube.com/live/FMraMsMwjbA?feature=share

Celem debaty jest podjęcie refleksji nad rolą komiksu, a także rysunków satyrycznych i karykatur, w przekazywaniu różnego rodzaju krytycznych treści we współczesnej Afryce. Ostrze krytyki afrykańskich twórców może być skierowane na aktualne kwestie polityczne lub społeczne: trudna demokratyzacja Afryki, korupcja, nadużycia władzy, ale może odnosić się również do spraw nieco bardziej odległych, jak np. rozliczenia z kolonializmem, problematycznej nieraz dekolonizacji, ambiwalentnych afrykańsko-europejskich relacji w czasach kolonialnych i postkolonialnych. O szerokim wachlarzu skomplikowanych i złożonych kwestii przedstawianych w specyficznych tekstach kultury, jakimi są afrykańskie komiksy i rysunki satyryczne, a także o ich potencjale doprowadzenia do pożądanych zmian społecznych we współczesnej Afryce, rozmawiać będą:

mgr Paweł Timofiejuk – wydawca komiksów i właściciel wydawnictwa timof comics. Politolog z wykształcenia. Prezes Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego. Organizator festiwalu Komiksowa Warszawa oraz innych licznych przedsięwzięć z zakresu komiksu.

Debatę poprowadzi dr hab. Renata Díaz-Szmidt, Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego (PTAfr).

Transmisja debaty odbędzie się również na stronie www.koszykowa.pl oraz na kanale YouTube Biblioteki.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na

spotkanie dyskusyjne on-line:

Spór o Koreę. Rywalizacja USA i Chin na Półwyspie Koreańskim

Zagadnienie przedstawi:

Dr Oskar Pietrewicz

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

30 marca 2023, godz. 18.00-20.00

Wstęp Ambasadora Krzysztofa Szumskiego

Witam serdecznie wszystkich uczestników naszego tradycyjnego spotkania w Bibliotece na Koszykowej, nadal w formule on line, spotkania poświęconego jak zwykle problematyce azjatyckiej. Dzisiejszy temat to „Spór o Koreę – Rywalizacja USA i Chin na Półwyspie Koreańskim”. Ten bardzo ciekawy temat przedstawi pan doktor Oskar Pietrewicz, analityk programu Azja i Pacyfik w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, specjalizujący się w problematyce bezpieczeństwa międzynarodowego w Azji Wschodniej, zwłaszcza na Półwyspie Koreańskim. Autor ciekawych książek na ten temat.

Na wstępie kilka zdań wprowadzenia. Półwysep Koreański to teren starej kultury, która rosła w cieniu wpływu kultury i cywilizacji chińskiej. Następnie Półwysep stal się obiektem wzrostu zainteresowania i wpływów kolejno Japonii, Rosji i USA. W latach 1905 – 1945 był przedmiotem kolonizacji japońskiej, wyjątkowo bezwzględnej i okrutnej. Po II wojnie światowej Półwysep dostał się pod wpływy na północy ZSRR i Chin, na południu USA. Powstały dwa państwa koreańskie. W 1950 roku wybuchła między nimi wojna w której Północ, wspierana wojskami chińskimi i bronią z ZSRR, walczyła z Południem, wspieranym wojskami pod flagą ONZ, w których główną rolę odgrywały wojska amerykańskie. W czasie kiedy wojska Południa zbliżyły się do północnych granic Półwyspu doszło do krótkiego okresu, w którym wojska powietrzne USA starły się z siłami powietrznymi ZSRR. Wyniki tych utarczek były niekorzystne dla Stanów Zjednoczonych. Być może to jest jednym z powodów, że USA, od tego czasu, raczej unikają bezpośredniej wojskowej konfrontacji z Rosją (niezależnie jakie formy ustrojowe ona przybiera). W połowie 1951 roku po ciężkich walkach, front ustalił się w przybliżeniu na granicy obu państw, a w 1953 roku zawarto rozejm, w zasadzie przywracający sytuację sprzed rozpoczęciem działań wojennych.

Dziś Korea Południowa jest państwem z początku drugiej dziesiątki państw o najwyższym PKB, podobnie przy uwzględnieniu wskaźnika ppp. Posiada rozwinięty bardzo nowoczesny przemysł i mieści się w pierwszej dziesiątce światowych eksporterów, dysponuje nadwyżkami bilansu płatniczego i pokaźnymi rezerwami walutowymi. Na szczególną uwagę zasługuje okres prezydentury Moon Jae – in ( 2017 – 2022), kiedy nastąpiła rozbudowa przemysłu zbrojeniowego i sił zbrojnych, w tym szczególnie floty oceanicznej i lotnictwa z początkami sił kosmicznych. Wzrosły wydatki na zbrojenia, które utrzymują się na pograniczy pierwszej i drugiej dziesiątki światowej. Prezydent Moon był zwolennikiem zasady „Pokój poprzez silę”, był oddanym sojusznikiem USA, opłacał koszty pobytu wojsk USA (ponad 24 tys.) gigantyczną sumą 1 059 mln usd rocznie, ale równocześnie starał się aby jego kraj przejął kontrolę operacyjną sił zbrojnych na swoim terenie. Rozwijał także stosunki z Chinami, głównym partnerem gospodarczym od 2004 roku. Podtrzymywał również dialog z Koreą Północną, który jednak, po okresie pewnego ożywienia i rozwoju na początku prezydentury, stopniowo wygasał.

Nowy prezydent Yoon Seok – yeoul (od marca 2022) od początku zajął stanowisko skrajnie proamerykańskie. W 2 tygodnie po wyborze już zgłosił zamiar przystąpienia do Indo Pacific Economic Framework, która to organizacja ma przygotować warunki dla przyszłego porządku gospodarczego w regionie Indo – Pacyfiku ( a w przyszłości może i świata). Prezydent Yoon poparł też amerykańską inicjatywę Chips 4, mającą pozbawić Chiny dostępu do najnowocześniejszych półprzewodników. Równocześnie jednak uruchomił w kraju nowy gigantyczny plan rozwoju produkcji półprzewodników, zaplanowany na 3 lata . Yoon podjął też różne działania na rzecz poprawy relacji z Japonią, gdzie złożył wizytę w połowie marca br. (pierwszą na tym szczeblu od 12 lat). Jednym z symboli działań na rzecz poprawy relacji było też wycofanie z WTO skargi na politykę handlową Japonii. Kroki te nie spotkały się to jednak z poparciem większości społeczeństwa południowo-koreańskiego.

Zupełnie inaczej rozwijała się północna część Półwyspu. Ukształtował się tam początkowo surowy system komunistyczny, który przekształcił się w specyficzny system autorytarny, całkowicie zdominowany przez rządy już trzeciego pokolenia dynastii Kimów. Korea Północna (KRLD) jest obszarem nieco większa niż Południowa( ok.121 tys km2 / ok.100 tys.km2), ale ma tylko połowę jej ludności ( ok.25,7 mln/ 51,2 mln). Większa część jej przemysłu jest przestarzała, za wyjątkiem przemysłu zbrojeniowego, rolnictwo nie zaspokaja w pełni potrzeb ludności i prawie 40% ludności żyje w stanie braku bezpieczeństwa żywnościowego. Ze względu na wyprodukowanie broni atomowej i przeprowadzane próby (pierwsza 2006), kraj jest objęty ostrymi sankcjami ONZ. Pomimo okresu pewnej nadziei na poprawę sytuacji międzynarodowej kraju, niepowodzenie ostatniego spotkania Donald Trump – Kim Jong – un w Hanoi w lutym 2019, przekreśliło te oczekiwania. Od tego czasu relacje z innymi krajami, poza Chinami i Rosją, pogarszają się. Nastąpiło to szczególnie wyraźnie od roku 2022 kiedy Korea Płn. oficjalnie określiła, że posiadanie przez nią broni nuklearnej jest „nieodwracalne”. Obecnie prowadzi na dużą skalę próby z bronią rakietową i oczekuje się kolejnej 7 próby atomowej (poprzednia w 2018). W pierwszych miesiącach br próby rakietowe nasiliły się, doszło do nowych prób z rakietą międzykontynentalna Hwasong – 17.Korea Północna uzasadnia to przeprowadzanymi w połowie marca wielkimi manewrami wojsko amerykańskich i południowokoreańskich (największymi od 5 lat).

Wszystko to, wraz z coraz bardziej skomplikowaną sytuacją światową, powoduje, że spór o Półwysep Koreański wydaje się niemożliwy do rozwiązania.

Proszę doktora Oskara Pietrewicza o przedstawienie nam tych skomplikowanych i pasjonujących problemów.

Krzysztof Szumski

Prelekcja odbywa się na stronie www.koszykowa.pl oraz na kanale YouTube Biblioteki.

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., a w trakcie debaty przesyłać bezpośrednio na YouTube.

Zapraszamy także na stronę Zakładu Studiów Azjatyckich, gdzie są dostępne różne materiały i publikacje, jak też na stronę Biblioteki, gdzie znajdą Państwo informacje o innych debatach na tematy międzynarodowe Biblioteki wraz z archiwum: http://www.koszykowa.pl/dla-czytelnikow/home/debaty-miedzynarodowe.

***

Spór o Koreę. Rywalizacja USA i Chin na Półwyspie Koreańskim

Doniesienia o kolejnych próbach nuklearnych i rakietowych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (KRLD), napięciach na linii KRLD–USA, postawie Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) wobec północnokoreańskiego sąsiada i dylematach polityki zagranicznej Republiki Korei wzbudzają zainteresowanie zarówno kręgów eksperckich, jak i opinii publicznej. Sytuacja na Półwyspie Koreańskim zyskuje na znaczeniu w warunkach pogłębiającej się globalnej rywalizacji amerykańsko-chińskiej. Złożony charakter interakcji zachodzących w czworokącie Chiny, USA, Korea Południowa i Korea Północna sprawia, że rozwiązanie jakiegokolwiek problemu bezpieczeństwa na półwyspie w sposób jednostronny jest niemożliwe. Doświadczenia ostatnich lat wyraźnie pokazują też, że próby rozwiązania problemów koreańskich bez udziału Koreańczyków są skazane na niepowodzenie i prowadzą do zaognienia i tak napiętej sytuacji.

Dlaczego Półwysep Koreański jest ważny dla Chin i USA?
Jakie są cele i założenia polityki zagranicznej i bezpieczeństwa ChRL i Stanów Zjednoczonych na Półwyspie Koreańskim?
W jaki sposób państwa koreańskie starają się wpływać na kalkulacje Chin i USA?
Czy mocarstwa mają pomysł na rozwiązanie północnokoreańskiego problemu nuklearnego? Jakie mogłyby być korzyści i koszty ewentualnego zjednoczenia Korei dla USA i Chin?
Czy kolejne odsłony kryzysu na Półwyspie Koreańskim będą skłaniały ChRL i Stany Zjednoczone do współpracy i kompromisów, czy raczej pogłębiały antagonizmy i rywalizację?

Oskar Pietrewicz – doktor nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, analityk programu Azja i Pacyfik w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących bezpieczeństwa międzynarodowego w Azji Wschodniej, zwłaszcza na Półwyspie Koreańskim. Autor książek „Krewetka między wielorybami. Półwysep Koreański w polityce mocarstw” (2016) i „Spór o Koreę. Rola USA i Chin w kształtowaniu bezpieczeństwa międzynarodowego na Półwyspie Koreańskim” (2022).

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

Japońska scena polityczna po śmierci Abe Shinzō – zmiany w polityce wewnętrznej i zagranicznej

Zagadnienie przedstawi

Dr Marcin Socha

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

23 lutego 2023, godz. 18.00-20.00

Prelekcja odbywa się na stronie Biblioteki www.koszykowa.pl

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W trakcie debaty można przesyłać pytania na YouTube

Zapraszamy także na stronę Zakładu Studiów Azjatyckich, gdzie są dostępne różne materiały i nasze publikacje, jak też na stronę Biblioteki, gdzie znajdą Państwo informacje także o innych debatach na tematy międzynarodowe Biblioteki wraz z archiwum: http://www.koszykowa.pl/dla-czytelnikow/home/debaty-miedzynarodowe

Słowo wstępne - Ambasador Krzysztof Szumski

Witam serdecznie wszystkich obecnych na tradycyjnym spotkaniu w Bibliotece na Koszykowej, nadal w formule on line. Dzisiejszy temat dotyczy problematyki dawno nie poruszanej i brzmi: Japońska scena polityczna po śmierci Abe Shinzo – zmiany w polityce wewnętrznej i zagranicznej. Temat przedstawi pan dr Marcin Socha analityk Ośrodka Spraw Azjatyckich Uniwersytetu Łódzkiego i adiunkt w Katedrze Studiów Azjatyckich na tym Uniwersytecie.

Na początek kilka zdań wprowadzenia. Poruszając problematykę japońską musimy pamiętać, że Japonia to 3 potęga gospodarcza świata (po USA i Chinach)pod względem PKB , choć jeśli uwzględnimy wskaźnik siły nabywczej tzw. ppp zajmuje miejsce 4 (po Chinach, USA, i Indiach).Japonia należy także do ścisłej czołówki światowej jeżeli chodzi o zasoby rezerw walutowych, eksport, inwestycje za granicą i poziom rozwoju najnowocześniejszych technologii.

Pomimo silnej pozycji gospodarczej, Japonia długo pozostawała w politycznej traumie po klęsce zadanej przez Stany Zjednoczone, włącznie z 2 uderzeniami atomowymi. Bolesną klęskę zadał Japonii także Związek Radziecki w sierpniu 1945, o czym rzadko się pamięta. Ze względu na silny nacisk i bezwzględność Amerykanów, Japonia przez wiele lat była państwem o ograniczonej politycznej suwerenności. Kiedy w oparciu o bardzo dynamiczny wzrost gospodarczy na początku lat 80 – tych, Japonia próbowała umocnić swoją suwerenność, została boleśnie skarcona i rzucona na kolana przez USA, czego wyrazem były tzw. porozumienia z Plaza w 1985 roku, które nie tylko zahamowały próby umocnienia suwerenności, ale na wiele lat znacznie zahamowały wzrost gospodarczy. Dopiero na początku XXI wieku, a właściwie pod koniec jego pierwszej dekady, pojawiły się ponownie tendencje do zwiększenia suwerenności, m.in. w kierunku większej autonomii strategicznej. W tym celu rozważano także zmianę konstytucji (szczególnie artykuł 9 konstytucji, w którym Japonia całkowicie wyrzeka się wojny, zresztą konstytucji w pełni narzuconej przez Amerykanów).Wyrazicielem tych tendencji stał się Abe Shinzo, były premier w latach 2006 – 7, polityk o poglądach wyraźnie konserwatywnych i umiarkowanie nacjonalistycznych, który wkrótce został ponownie premierem (grudzień 2012) i przez wiele lat zajmował to stanowisko. W pierwszej kolejności Abe energicznie przystąpił do reformowania gospodarki (tzw. 3 strzały Abe), co pozwoliło na jej zaktywizowanie. W dalszej kolejności, w wyniku m.in. jego usilnych starań, parlament japoński w 2015 roku przyjął rezolucję pozwalającą na bardzo ograniczającą interpretację artykułu 9 konstytucji. Manewr ten wynikał z rozeznania, że wobec pacyfistycznych nastrojów ludności zmiana konstytucji byłby bardzo trudna. Premier Abe Shinzo był także aktywny na forum międzynarodowym, szczególnie w Azji. Prowadził zręczną politykę zagraniczną, umiejętnie konkurując z Chinami zarówno w sferze ekonomicznej, jak i politycznej. Potrafił także dobrze ułożyć stosunki z USA, nawet kiedy było to trudne w czasie prezydentury Donalda Trumpa. Wobec rosnącej potęgi i aktywności Chin, uczestniczył w nawiązywaniu współpracy wojskowej w ramach nowej struktury tzw. Quad obejmującego także USA, Australię i Indie. Rozmawiał też z Rosją nt. traktatu pokojowego i starał się znaleźć jakąś formułę odzyskania Południowych Wysp Kurylskich. Odejście Abe Shinzo z funkcji premiera, oficjalnie spowodowane stanem zdrowia, a następnie jego tragiczna śmierć, spowodowały silny wstrząs polityczny w Japonii. Po okresie rozwiązań tymczasowych jego regularnym następca został Fumio Kishida, który raczej wyróżnia się obecnie wiernopoddańczym stosunkiem do Stanów Zjednoczonych, ale nie można wykluczyć, że w jakimś momencie pod wpływem sił wewnętrznych lub ewolucji sytuacji międzynarodowej, też zainteresuje się umocnieniem strategicznej niezależności, do czego Japonia dysponuje odpowiednimi zasobami zarówno technologicznymi, jak i finansowymi. Na razie w atmosferze wzrostu napięć międzynarodowych, premier Fumio Kishida zapowiedział podwojenie wydatków na obronność do 2027 roku.

Te i inne niezwykle ciekawe sprawy dotyczące tego pasjonującego kraju przedstawi pan dr Marian Socha.

Krzysztof Szumski

Ambasador

Japońska scena polityczna po śmierci Abe Shinzō

zmiany w polityce wewnętrznej i zagranicznej

Pół roku po tragicznym zamachu na byłego premiera Japonii Abe Shinzō na japońskiej scenie politycznej nie widać stabilizacji. Dochodzenie prowadzone po zamachu ujawniło korupcyjne relacje między rządzącą Partią Liberalno-Demokratyczną a Kościołem Zjednoczeniowym. Pomimo kolejnego zwycięstwa w wyborach do wyższej izby parlamentu, administracja obecnego premiera Kishidy Fumio próbuje poradzić sobie z silną krytyką ze strony opinii publicznej i wyraźnym spadkiem poparcia. 97-osobowa frakcja Seiwakai, której wcześniej przewodził nieżyjący już premier Abe, ma problemy z wyborem nowego lidera i próbuje uniknąć rozłamu wśród walki o sukcesję.

Abe Shinzō miał niezwykle silny wpływ na decyzje polityczne podejmowane przez jego następców zwłaszcza w obszarze polityki zagranicznej i obronnej. Jego odejście mogło pozwolić premierowi Kishidzie na zaprezentowanie nowej, bardziej niezależnej linii politycznej. Jego administracja postawiła jednak na budowanie poparcia politycznego, kontynuując reformy zapoczątkowane przez byłego premiera. Inwazja Rosji na Ukrainę i wzrost napięć w regionie Azji i Pacyfiku pozwoliły na wprowadzenie przełomowych zmian w polityce obronnej takich jak podwojenie wydatków zbrojeniowych, bezprecedensowy rozwój współpracy wojskowej ze Stanami Zjednoczonymi, NATO i partnerami europejskimi oraz osiągnięcie możliwości prewencyjnego uderzenia balistycznego na bazy wroga.

Czy premierowi Kishidzie Fumio uda się załagodzić tarcia polityczne powstałe po odejściu premiera Abe? Kto jest potencjalnym następcą Kishidy na stanowisku premiera?

Jakie kierunki polityki zagranicznej i wewnętrznej zapoczątkowane przez premiera Abe znajdują się wśród priorytetów obecnej administracji?

Jak będzie wyglądała dalsza współpraca wojskowa i technologiczna Japonii ze Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską?

***

Dr Marcin Socha – analityk Ośrodka Spraw Azjatyckich UŁ oraz adiunkt w Katedrze Studiów Azjatyckich WSMiP UŁ. Jego działalność badawcza koncentruje się wokół analizy zmian procesu decyzyjnego w japońskiej polityce zagranicznej i wewnętrznej. Specjalizuje się w obszarach polityki energetycznej i klimatycznej Japonii oraz japońskiej polityki inwestycyjnej w Azji Wschodniej i Europie Środkowo-Wschodniej. Studia języka japońskiego na uniwersytecie Kwansei Gakuin w Osace, stypendysta Fundacji Japońskiej, wykonawca w grantach NCN i MSZ.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na

spotkanie dyskusyjne on-line:

UE-Chiny w 2023

Taktyczna stabilizacja vs. strategiczna rozbieżność

Zagadnienie przedstawi

Mgr Grzegorz Stec

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

26 stycznia 2023 (czwartek), godz. 18.00-20.00

Słowo wstępne - Ambasador Krzysztof Szumski

Stosunki UE – Chiny zostały ustanowione oficjalnie w 1975 roku, jeszcze jako stosunki EWG – Chiny. Rozwinęły się dynamicznie w latach 90 -tych, szczególnie w formie wzrostu wymiany handlowej, m.in. dzięki zakończeniu „zimnej wojny”, przyśpieszeniem procesów integracji europejskiej, a przede wszystkim dzięki dynamicznemu rozwojowi gospodarczemu Chin, w wyniku realizowanych reform. Doprowadziło to do ustanowienia w 2003 roku „partnerstwa strategicznego” UE i Chin, a strony stały się dla siebie wiodącymi lub w ścisłej czołówce partnerami w wymianie handlowej i współpracy gospodarczej. Pomimo tego wielkiego postępu, po obu stronach pozostały różne trudności i komplikacje, które stopniowo się nasilały i utrudniały dalszą współpracę. Przykładowo można wymienić sporne tematy: prawa człowieka, system polityczny, embargo na broń (po 1989 roku – Tian’anmen), Tajwan, Tybet. Pomimo tego obaj partnerzy kontynuowali swoją współpracę i dialog, rozszerzając go także na szereg kwestii globalnych.

W ostatnich latach najważniejszym zawartym porozumieniem było China – EU Comprehensive Agreement on Investment (decydująca tu była rola Angeli Merkel pod koniec 2020). Dokument, potrzebny obu stronom, nie został jednak ratyfikowany, bo strony zaczęły okładać się sankcjami (w związku z sytuacją w Sinkiangu, w zakresie praw człowieka).

Rok 2022 dodatkowo znacznie skomplikował sytuację. Wojna wywołana brutalną agresją Rosji na Ukrainę, wprowadziła nowe i wzmocniła niektóre stare, czynniki wpływające na relacje Chin z UE. Okazało się m.in., że obok dramatycznej sytuacji ludności ukraińskiej (szczególnie ludzi ubogich i warstw średnich), głównym przegranym, staje się UE (oderwanie od tanich źródeł energii i innych surowców, utrata części rynków zbytu, zerwanie łańcuchów dostaw, często wymuszone zakupy broni nie zawsze najbardziej potrzebnej), a głównym wygranym Wielki Brat zza oceanu, który „robi olbrzymią kasę” na sprzedaży broni, energii z łupków i żywności (GMO).Do tego doszło dalsze wzmocnienie pozycji politycznej amerykańskiego Hegemona wobec Europy, także dzięki i poprzez kanały współpracy wojskowej. Powoduje to szereg fatalnych dla Europy konsekwencji. Spada jej atrakcyjność jako partnera gospodarczego, ale i politycznego, również dla Chin (choć może w Pekinie widzi się to trochę inaczej). Wielki Brat jest całkowicie nieczuły na obawy i prośby UE, czego ostatnio bolesnym dowodem stała się reakcja na postulaty dot. przyjętej za oceanem ustawy IRA. UE, zamiast umacniać się, staje się coraz bardziej wasalem Hegemona, a więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przyszłości będzie musiała, nawet wbrew swoim interesom, angażować się w konfrontację Hegemona z Chinami. Powstaje więc pytanie czy obie strony tj. UE i Chiny mają na tyle odwagi i tak rozumieją swoje interesy, że ośmielą się podjąć bardziej konkretne kroki w kierunku ożywienia swojej współpracy.

***

Po dwóch latach narastających napięć, UE i Chiny wznowiły bezpośrednie kontakty dyplomatyczne a Pekin zmiękcza ton w komunikacji z europejskimi stolicami. W zeszłym roku Kanclerz Scholz i Przewodniczący Michel odwiedzili Pekin, w najbliższych miesiącach spodziewane są podobne wizyty Prezydenta Macrona i Premier Meloni. Tymczasem, po niemal roku braku pełnej reprezentacji, Pekin mianował swojego nowego ambasadora do UE.

Zarówno Pekinowi jak i wielu europejskim stolicom zależy na ustabilizowaniu wzajemnych relacji w najbliższych miesiącach w imię zabezpieczenia własnej stabilności gospodarczej. Jednak rosnące napięcia geopolityczne, poparcie Pekinu dla Moskwy, potencjalne eskalacje w cieśninie tajwańskiej oraz rosnące obawy UE co do zapewnienia bezpieczeństwa strategicznych łańcuchów dostaw stawiają te plany pod znakiem zapytania w dłuższej perspektywie czasowej. Zwłaszcza, że te kwestie jasno poruszane są w odbywającej się właśnie kalibracji polityki UE wobec Chin.

Jak będą układały się relacje UE-Chiny w 2023? Czy obecna stabilizacja to tymczasowy środek do celu, czy preludium do nowego otwarcia w relacjach?

Jaka jest perspektywa na relacje UE-Chiny w okresie trzeciej kadencji Przewodniczącego Xi Jinpinga?

Jak zmienia się strategia Brukseli na relacje z Pekinem? Czego Pekin chce od Europy?

***

Grzegorz Stec – Analityk ds. UE-Chiny w brukselskim biurze Mercator Institute for China Studies (MERICS), największego think tanku w Europie zajmującego się współczesnymi Chinami. W zakres jego zainteresowań badawczych wchodzą relacje UE-Chiny, chiński aparat polityki zagranicznej, chińska dyplomacja oraz kampanie (dez)informacyjne. Przed dołączeniem do MERICS, założył i prowadził w Brukseli organizację non-profit „EU-China Hub” zajmującą się monitorowaniem relacji europejsko-chińskich. Absolwent studiów magisterskich na Uniwersytetach Oksfordzkim i Pekińskim oraz trzech studiów licencjackich na Uniwersytecie Jagiellońskim. Spędził pięć lat w Pekinie, gdzie studiował a następnie prowadził działalność biznesową.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy -

Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

Czy Chiny i Indie pomogą Rosji uzupełnić niedobory półprzewodników?

Zagadnienie przedstawią:

dr Krzysztof Iwanek, Paulina Uznańska i Alicja Bachulska

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

15 grudnia 2022 godz. 18.00-20.00

Prelekcja odbywa się na stronie Biblioteki www.koszykowa.pl

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W trakcie debaty można przesyłać pytania na YouTube.

Spotkanie będzie również dostępne w Archiwum na kanale YouTube Biblioteki ( https://www.youtube.com/playlist?list=PLDZalUEvk-GNaiDClmiFp8fI2x0utg50F)

***

Czy Chiny i Indie pomogą Rosji uzupełnić niedobory półprzewodników?

W kontekście rosyjskiej inwazji na Ukrainę i związanych z nią międzynarodowych sankcji wielu obserwatorów zadaje sobie pytanie czy i w jakim stopniu Chiny i Indie mogłyby wesprzeć Rosję. Pekin i Nowe Delhi deklarują neutralność wobec tej wojny, a jednocześnie utrzymują dobre stosunki polityczne z Moskwą. W przypadku Chin można nawet pokusić się o stwierdzenie, że w obecnej sytuacji międzynarodowej łączy je z Rosją niepisany sojusz. Czy w takim razie Chiny i Indie są w stanie pomóc Rosji w strategicznym sektorze, jakim są półprzewodniki niezbędne do produkcji zaawansowanego uzbrojenia? Jak wygląda obecnie branża półprzewodników w Chinach i Indiach? Jaką rolę pełnią Stany Zjednoczone w tym kontekście? Na te i inne pytania postarają się odpowiedzieć prelegenci z Ośrodka Badań Azji Centrum Badań nad Bezpieczeństwem Akademii Sztuki Wojennej: dr Krzysztof Iwanek, Paulina Uznańska i Alicja Bachulska.

Prelegenci:

Paulina Uznańska - absolwentka sinologii Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Pekińskiego, analityczka ds. Chin w Ośrodku Badań Azji, związana z Polskim Centrum Studiów nad Prawem i Gospodarką Chin przy Uniwersytecie Warszawskim.

Alicja Bachulska – absolwentka School of Oriental and African Studies w Londynie i Uniwersytetu Fudan w Szanghaju, analityczka ds. polityki Chin w Ośrodku Badań Azji i w projekcie MapInfluenCE, fellow w Mercator Institute for China Studies.

Dr. Krzysztof Iwanek – kierownik Ośrodka Badań Azji Centrum Badań nad Bezpieczeństwem Akademii Sztuki Wojennej, indolog, autor książki o szkołach hinduskich nacjonalistów pt. „Endless Siege”, wydanej przez Oxford University Press w 2022 roku.