Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego 

w ramach cyklu amerykańskich czwartków 

zaprasza na debatę online: 

"Wybory połówkowe w USA - czyli dlaczego amerykańska demokracja ma się bardzo dobrze" 

Zagadnienie przedstawi dr Artur W. Wróblewski (Uczelnia Łazarskiego)  

17 listopada 2022 r. (czwartek) w godz. 18.00 - 20.00 

 ​

Ameryka jest dzisiaj spolaryzowana i podzielona, co pokazuje wiele pojedynków wyborczych o miejsce w Senacie, Izbie Reprezentantów, bądź o fotel gubernatora. Ich rozstrzygnięcia zapadają niewielką przewagą głosów. Jednak aktualne wybory i brak większych kontrowersji świadczy o świetnej kondycji amerykańskiej demokracji zaś perturbacje są bardziej konsekwencją większej świadomości wyborcy, braku zaufania do obecnych polityków i błędów klasy politycznej w USA niż efektem głębszego kryzysu demokracji amerykańskiej. 

Nagranie transmitowane będzie na stronie internetowej oraz na kanale YouTube Biblioteki. 

Zapraszamy!

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy przy ul. Koszykowej

oraz

Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne

Katedra Języków i Kultur Afryki UW

Afrykamera

zapraszają 16 listopada w godz. 18.00 - 20.00 na debatę pt.

Wokół kinematografii afrykańskiej i festiwali filmowych

Niedawno zakończyła się 17. edycja festiwalu Afrykamera. Tegorocznym tematem przewodnim festiwalu był (afro)futuryzm rozumiany jako swoista  filozofia, sztuka i performatywna praktyka twórcza. Na ekranach kin w wielu miastach Polski mogliśmy obserwować, w jaki sposób Afrykanie projektują, interpretują i kreują własną, filmową opowieść o swojej przyszłości. Prelegenci, znawcy kinematografii afrykańskiej, a także twórcy festiwalu, porozmawiają o historii i obecnej kondycji afrykańskiego kina oraz opowiedzą o swoim doświadczeniu jako organizatorów festiwali filmowych. Jakie wyzwania stoją przed reżyserami z Afryki? Jaka tematyka i problematyka ich interesuje? Jakie jest zróżnicowanie kinematografii afrykańskiej? Jaka przyszłość przed afrykańską twórczością dokumentalną i fabularną? Jakie wyzwania stoją przed organizatorami festiwali filmowych w Polsce? Na te i wiele innych pytań, postarają się odpowiedzieć w czasie debaty prowadzonej przez Redaktor Beatę Kwiatkowską zaproszeni Prelegenci:

dr Miłosława Stępień  - Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Doktor literaturoznawstwa afrykańskiego, magister filologii angielskiej i kulturoznawstwa afrykańskiego. Ukończyła podyplomowe studia pedagogiczne. Na UW prowadziła zajęcia poświęcone literaturom afrykańskim oraz kinematografii Afryki. Wieloletnia współorganizatorka Festiwalu Afrykamera.

mgr Przemysław Stępień - Dyrektor Artystyczny Festiwalu Afrykamera, jego pomysłodawca i główny Organizator.

dr Izabela Will - językoznawczyni, znawczyni kultury i literatury Hausa. Jest członkiem PTAfr, pracuje w redakcjach naukowych czasopism afrykanistycznych. W 2005 r. obroniła pracę doktorską pt. “Syntactic Classes of Nouns in Hausa”. Jest adiunktem w Katedrze Języków i Kultur Afryki UW. Prowadzi i realizuje granty naukowe, jest laureatką Nagrody Rektora za Osiągnięcia Naukowe. Na UW prowadzi zajęcia z dydaktyki języka hausa na różnych poziomach zaawansowania, zajęcia ze sztuki Afryki, komunikacji międzykulturowej oraz zajęcia poświęcone społeczeństwu i kulturze Nigerii. Jej zainteresowania badawcze obejmują również nigeryjski biznes filmowy, afrykańską kinematografię ze szczególnym uwzględnieniem Nollywood. 

Beata Kwiatkowska (moderator) - dziennikarka kulturalno-społeczna, której reportaże były nagradzane na międzynarodowych konkursach. Beata Kwiatkowska przez kilkanaście lat pracowała w Polskim Radiu, a po zmianach politycznych zasiliła zespół Radia 357.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej 

Debaty Azjatyckie

zapraszają na

spotkanie dyskusyjne on-line:

Chińska partia w obliczu zmian: rozmowy o XX Zjeździe

Zagadnienie przedstawił: 

Prof. Dominik Mierzejewski

wspólnie z Joanną Nawrotkiewicz i Adrianem Broną

Moderator:

 Ambasador Krzysztof Szumski  

27 października 2022 (czwartek) godz. 18.00-20.00

***

W strukturach politycznych i gospodarczych Chińskiej Republiki Ludowej Zjazd Komunistycznej Partii Chin pełni istotną rolę z uwagi na kreowanie ideologicznego wymiaru zarządzania państwem oraz programowania rozwoju gospodarczego. Odpowiada także za kształtowanie się układu politycznego w kierowniczych gremiach partyjno-państwowych na kolejne pięć lat.  XX zjazd KPCh jest zjazdem o istotnym znaczeniu dla przyszłości ChRL. Xi Jinping przedłuża kadencję na stanowisku sekretarza generalnego partii, mimo że w tym roku mija dekada jego rządów i jak pierwotnie oczekiwano, że zgodnie z zasadą „piastowania urzędu do 70 roku życia” odejdzie. Oprócz tego toczy się istotna debata o kierunku rozwoju Chin, który może być oparty na częściowej samoizolacji polegającej na gospodarce podwójnego obiegu albo na kontynuacji dotychczasowego kursu reform i otwarcia. W tym kontekście prowadzący odpowiadają na trzy podstawowe pytania:

1. w jaki sposób są definiowane sprzeczności i co oznacza ich redefinicja dla dalszej polityki w Chińskiej Republice Ludowej?

2. jak i w jakiej formie teoretyczne dyskusje wpływają na kształtowanie kampanii mobilizacji społecznej w odniesieniu do „wspólnego dobrobytu”?

3. jak przebiega zmiana i dobór nowych kadr, czyli zaplecza politycznego przewodniczącego Xi Jinpinga? 

Biogramy

Dominik Mierzejewski - kierownik Ośrodka Spraw Azjatyckich UŁ; profesor UŁ w Katedry Studiów Azjatyckich WSMiP UŁ; studia języka chińskiego na Shanghai International Studies University; staż w the Heritage Foundation w Waszyngtonie; wizytujący profesor w Chińskiej Akademii Nauk Społecznych w Pekinie; kierownik i wykonawca grantów NCN, Horizon 2020 oraz MSZ RP; specjalizuje się w zakresie retoryki chińskiej dyplomacji, transformacji politycznej ChRL oraz roli prowincji w chińskiej polityce zagranicznej; autor m.in. China’s Provinces and the Belt and Road Initiative, Routledge 2021; obecnie realizuje grant NCN na temat mechanizmów działania ChRL w państwach Globalnego Południa.  

Joanna Nawrotkiewicz - absolwentka sinologii i prawa w ramach Kolegium MISH UW; laureatka Diamentowego Grantu; stypendystka Fundacji Rowny-Paderewski, DAAD oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego; absolwentka programu TFAS w Waszyngtonie, w ramach którego studiowała na George Mason University; w przeszłości współpracowała m.in. z National Bureau of Asian Research; obecnie realizuje projekt NCN na temat polityki pamięci i polityki historycznej w Chińskiej Republice Ludowej.

Adrian Brona – absolwent stosunków międzynarodowych, studiów azjatyckich oraz kulturoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim; laureat programu Diamentowy Grant, dwukrotnie stypendysta MEiN za wybitne osiągnięcia; wyróżniony nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych za pracę magisterską poświęconą relacjom polsko-chińskim oraz nagrodę im. ministra Krzysztofa Skubiszewskiego; obecnie realizuje projekt Badanie komitetów prowincjonalnych Komunistycznej Partii Chin: podejście ilościowe finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach programu Preludium 20.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy -

Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej "Debaty Azjatyckie"

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

SMOK, NIEDŹWIEDŹ I TRYZUB.

CHINY WOBEC ROSYJSKIEJ INWAZJI NA UKRAINĘ

Zagadnienie przedstawi: Prof. Michał Lubina

Moderator: Ambasador Krzysztof Szumski  

23 czerwca 2022 w godz. 18.00-20.00

(przedostatni czwartek miesiąca)

Prelekcja on-line na: www.koszykowa.pl

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W trakcie debaty można przesyłać również pytania na Youtube.

 ***

Smok, niedźwiedź i tryzub. Chiny wobec rosyjskiej inwazji na Ukrainę

UWAGA: Wykład odbędzie się 23 czerwca,

a więc wyjątkowo w przedostatni czwartek miesiąca

24 lutego 2022 r. wojska rosyjskie dokonały pełnej inwazji Ukrainy, rozpoczynając drugi etap nienazwanej wprost wojny rosyjsko-ukraińskiej, trwającej od 2014 r. Wydarzyło się to niedługo po zimowych igrzyskach olimpijskich w Pekinie, podczas których doszło do 38 spotkania Władimira Putina z Xi Jinpingiem, zakończonego wydaniem głośnego wspólnego oświadczenia, podtrzymującego tradycję wspólnych oświadczeń, trwającą od lat 90tych XX wieku. To w  połączeniu z zacieśniającymi się, szczególnie od 2012 r., relacjami rosyjsko-chińskimi doprowadziło do wielu pytań o postawę chińską wobec wojny rosyjsko-ukraińskiej, a także wątpliwości dotyczących istoty relacji rosyjsko-chińskich. Interpretowane na świecie w dwóch głównych nurtach „osi wygody” oraz „(quasi)sojuszu”, stosunki Rosji z Chinami przechodzą istotny test jakim jest obecna wojna rosyjsko-ukraińska. Skłania to wszystko do pytań: jak zachowują się Chiny? Jakie jest znaczenie Rosji i Ukrainy dla Chin? Co wojna na Ukrainie mówi nam o relacjach rosyjsko-chińskich? Jakie będą konsekwencje tej wojny dla relacji Chin z Rosją, a szerzej dla całego świata? Wykład odpowie na te i inne pytania, zarysowując jednocześnie trajektorię stosunków rosyjsko-chińskich w ostatnim trzydziestoleciu, ze szczególnym uwzględnieniem okresu po 2012 r.

(Opr. M. Lubina)

Dr hab. Michał Lubina jest profesorem (nadzwyczajnym) w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, wcześniej był m.in. dyrektorem Instytutu Sejonga UJ (2016-2017) i profesorem wizytującym na Uniwersytecie Chulalongkorna w Bangkoku (2018). Autor ośmiu książek, w tym dwóch o stosunkach rosyjsko-chińskich: „Niedźwiedź w cieniu smoka” (Kraków 2014) i „Russia and China. A Political Marriage of Convenience” (Opladen-Berlin-Toronto 2017); właśnie kończy swoją trzecią książkę na ten temat („Niedźwiedź w objęciu smoka. Jak Rosja została młodszym bratem Chin”) i wkrótce wyjeżdża do Tajpej na Taiwan Fellowship.

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i

Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej "Debaty Azjatyckie"

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

KURYLE POŁUDNIOWE  – WYSPY NIEZGODY

Zagadnienie przedstawi: dr Elżbieta Potocka

Moderator: Ambasador Krzysztof Szumski  

26 maja 2022 r. (czwartek) w godz. 18.00 - 20.00

Prelekcja online na: www.koszykowa.pl

KURYLE POŁUDNIOWE  – WYSPY NIEZGODY

26 maja 2022 r.

Rozwój kontaktów rosyjsko-japońskich od momentu ich zetknięcia się w XVIII wieku był areną starć i walki o wyspy Morza Ochockiego – Kuryle i Sachalin. Rosja i Japonia dzieliły je między siebie w zależności od politycznych potrzeb. W momencie wybuchu wojny na Dalekim Wschodzie w 1937 roku Południowy Sachalin i Wyspy Kurylskie znajdowały się w granicach Japonii. Związek Radziecki przez lata planował tę sytuację zmienić. I zrobił to przystępując do wojny z Japonią w sierpniu 1945 roku, co całkowicie zmieniło układ sił w tym rejonie. ZSRR zajął nie tylko wyspy obiecane mu w Jałcie, ale więcej. To więcej, to Kuryle Południowe, tj. wyspy Etorofu, Kunaszyr, Szykotan i grupa wysp Habomai. Japonia domagała się ich zwrotu jeszcze w okresie okupacji amerykańskiej, powołując się na prawa historyczne.

Rosjanie stosowali prawa zwycięzcy i nie zamierzali rezygnować z żadnego zajętego terytorium, czego rezultatem była odmowa podpisania traktatu pokojowego w San Francisco we wrześniu 1951 roku. Tym samym stan wojny między obu państwami trwał do 1956 roku. Traktatu pokojowego i wtedy nie podpisano, z powodu nierozwiązanego problemu wyżej wymienionych wysp. Przez lata ten problem nazywano „spór terytorialny”, albo „problem terytorialny”, ale wojna w Ukrainie zmieniła retorykę. Od marca 2022 roku w Japonii należy mówić – „okupacja wysp”. Premier Japonii Fumio Kishida 8 marca 2022 roku stwierdził, że jest to „terytorium, na którym Japonia ma suwerenność”, a minister spraw zagranicznych Yoshimasa Hayashi dodał, że wyspy znajdują się pod „rosyjską okupacją bez podstaw prawnych”. A to wszystko oznacza, że Tokio nie uważa sporu o te wyspy za uśpiony, ani nawet do negocjacji. Czy ten skrawek ziemi może doprowadzić w XXI wieku do otwartego konfliktu zbrojnego? Wojna w Ukrainie pokazuje, że dla Rosji nie istnieje wyłącznie ścieżka dyplomatyczna. Jest to niekiedy tylko zasłona dymna, która ma pozwolić na zyskanie na czasie, albo manewr w celu mamienia przeciwnika.

Dr Elżbieta Potocka – politolog. 1998–2005 adiunkt w Centrum Badań Azji Wschodniej w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Wykładowca m.in. w Instytucie Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, w Akademii Biznesu i Finansów Vistula. Członek-założyciel Towarzystwa Azja-Pacyfik i jego Sekretarz Generalny w latach 1998–2003. Współzałożyciel (1998) i redaktor (1999–2003) rocznika „Azja-Pacyfik, Społeczeństwo – Polityka – Gospodarka”, Wyd. Adam Marszałek, Toruń.

Ważniejsze publikacje:

• Militarne i polityczne aspekty przystąpienia Związku Radzieckiego do wojny z Japonią, „Dzieje Najnowsze”, 1/2000.
• Spór terytorialny – główną przeszkodą w normalizacji stosunków rosyjsko-japońskich, „Azja-Pacyfik”, 2/99.
• Japonia w poszukiwaniu nowej pozycji w społeczności międzynarodowej, „Azja Wschodnia na przełomie XX i XXI wieku. Stosunki międzynarodowe”. ISP PAN – Trio, Warszawa 2004.
• Korea Północna – przebudzenie, Time Marszałek Group, Toruń 2020.
• Makau – element chińskiej wizji świata, Wydawnictwo Naukowe GRADO, Toruń 2021.    

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i

Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej "Debaty Azjatyckie"

zapraszają na relację ze spotkania dyskusyjnego on-line:

Integracja gospodarcza w regionie Azji i Pacyfiku w XXI w.

Kierunki, współpraca, rywalizacja mocarstw

Zagadnienie przedstawił: Dr Stanisław Czesław Kozłowski

Moderator: Ambasador Krzysztof Szumski  

Debata odbyła się w dniu 28 kwietnia 2022

Załączniki:

Plik	Opis	Rozmiar
Debata Azjatycka_Integracja Azja Pacyfik.pdf		1158 kB

Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego,

Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne,

Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu, 

Wydział Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ

oraz 

Katedra Studiów Regionalnych i Globalnych 

na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

zapraszają na relację z debaty w ramach cyklu "Afryka na Koszykowej"

POLITYKA ROSJI WOBEC AFRYKI W XXI WIEKU 

Debata odbyła się w formule on-line w dniu 27 kwietnia br.

• dr Michał Lipa, moderator debaty - doktor nauk społecznych w zakresie nauki o polityce; asystent w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jest politologiem oraz kulturoznawcą specjalizującym się w badaniach nad procesami politycznymi i gospodarczymi w regionie arabskiego Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Uczestnik badań terenowych w Egipcie, Tunezji i Algierii. Naukowo zajmuje się badaniem egipskiego systemu politycznego oraz problematyką transformacji politycznych w państwach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Interesuje się teoriami autorytaryzmu i demokratyzacji, ekonomią polityczną, jak również wpływem czynników ekonomicznych, międzynarodowych i kulturowych na przemiany polityczne w państwach arabskich. 

• dr hab. Wiesław Lizak, doktor habilitowany w zakresie nauk o polityce (2013), pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, w latach 1999-2002 zastępca dyrektora Instytutu Stosunków Międzynarodowych; w latach 2001-2009 członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego, a od 2009 r. Komisji Rewizyjnej PTAfr.; Członek Rady Naukowej Jagiellońskiego Centrum Badań Afrykanistycznych, członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Autor ponad 100 publikacji, uczestnik wielu konferencji naukowych.

• dr hab. Bara NDiaye, jest pracownikiem Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Humanistycznym UWM, autorem artykułów oraz monografii z zakresu dziennikarstwa i stosunków francusko-afrykańskich. W 2004 zainicjował coroczne konferencje naukowe Dni Afryki w Olsztynie, którym towarzyszą wydarzenia kulturalne, wystawy i koncerty.

• dr hab. Maciej Raś, doktor habilitowany nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce (2019); doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce (2003). Prodziekan ds. studenckich WNPiSM (Kierownik Jednostki Dydaktycznej). Pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego; wcześniej m.in.: Pełnomocnik Dziekana Wydziału ds. doktorantów zagranicznych (w latach 2013–2020), Kierownik Studium Bezpieczeństwa Narodowego UW (2008–2014) Kierownik Podyplomowych Studiów Marketingu Kultury UW (2006–2014) oraz koordynator współpracy ISM UW z uczelniami rosyjskimi. Wykładał na uniwersytetach za granicą (m.in. w Rosji i ChRL) oraz wygłaszał referaty m.in. w Baltimore, Bonn, Frankfurcie nad Menem, Heidelbergu, Kaliningradzie, Odessie, Petersburgu, San Francisco i Sofii.

• dr Jędrzej Czerep, jest analitykiem w PISM ds. Afryki Subsaharyjskiej w programie Bliski Wschód i Afryka. Doktor nauk politycznych (Instytut Nauk Politycznych UKSW). Współpracował m.in. z think-tankami (Fundacja im. K. Pułaskiego, Royal United Services Institute), organizacjami międzynarodowymi (Rada Europy), mediami (Al-Jazeera, The Guardian), administracją (Urząd ds. Cudzoziemców, Straż Graniczna). Wykładowca Collegium Civitas. Prowadził badania m.in. w Sudanie Południowym (2011), Nigerii (2015), Tanzanii (2018), Sudanie (2019)

 ***

Polityka Rosji wobec Afryki w XXI wieku

Działania wojskowe Rosji w minionej dekadzie na terytorium Syrii oraz przeciwko Ukrainie jednoznacznie przypomniały o globalnych aspiracjach mocarstwowych tego państwa. Jako spadkobierca potęgi ZSRR współczesna Rosja podjęła działania by odbudować sieć wpływów i kontaktów, które w przeszłości dawały Moskwie status supermocarstwa w dwubiegunowym świecie. Po okresie kryzysu spowodowanego załamaniem się systemu realnego socjalizmu i rozpadzie Związku Radzieckiego aktywność dyplomatyczna, gospodarcza i wojskowa została ponownie ukierunkowana na odbudowę międzynarodowej sieci kontaktów, pozwalających na aktywność gwarantującą Rosji traktowanie jej jako istotnego aktora w kształtowaniu współczesnego systemu międzynarodowego.

Jednym z regionów świata, gdzie aktywność ZSRR była szczególnie duża, jest Afryka. Począwszy od kryzysu kongijskiego z lat 60., poprzez wspieranie lewicowych rządów w państwach sojuszniczych, aż po pomoc militarną w trakcie wojen domowych w Angoli czy Etiopii, władze komunistycznego mocarstwa budowały sieć sojuszów, wciągając Afrykę w zimnowojenną rywalizację mocarstw. Współczesna Rosja próbuje nawiązywać do tamtej epoki, wykorzystując istniejące w Afryce kryzysy i konflikty, i obiecując wsparcie dla procesów stabilizacyjnych, tam gdzie sytuacja zagraża bezpieczeństwu. Co charakterystyczne dla obecnego etapu aktywności Rosji w Afryce, to wykorzystywanie nieformalnych struktur wojskowych do manifestowania swojej obecności. W wielu krajach regionu pojawiły się odziały z tzw. Grupy Wagnera. Oficjalnie są one przedstawiane jako prywatne przedsięwzięcie najemników zatrudnionych do realizacji konkretnych celów militarnych na kontynencie. Jednak wielu analityków oraz przedstawicieli państw i instytucji zachodnich (Unia Europejska) wskazuje, że w rzeczywistości są to zbrojne oddziały mające powiązania ze służbami specjalnymi Rosji i w istocie realizującymi cele państwa rosyjskiego. Pod przykrywką tego rodzaju działań przygotowywany jest grunt do (od)budowy powiązań Rosji z państwami afrykańskimi. W tym kontekście należy wskazać takie państwa regionu, jak Libia (wsparcie dla Libijskiej Armii Narodowej kierowanej przez Halifę Chaftara), Republika Środkowoafrykańska i Mali (w obu krajach bojownicy z Grupy Wagnera zostali zatrudnieni do działań wspierających władze w walkach z opozycją zbrojną, Mozambik (wzmocnienie siły bojowej armii tego kraju walczącej z rebeliantami w Cabo Delgado) i in. Jednocześnie odbudowywane są oficjalne kanały współpracy międzynarodowej np. z Egiptem, Madagaskarem, Sudanem), a towarem, który cieszy się od lat zainteresowaniem odbiorców w Afryce jest rosyjska broń. Oficjalne doniesienia wskazywały także na zaawansowaną współpracę Rosji z Sudanem z zamiarem wybudowania bazy wojskowej na wybrzeżu Morza Czerwonego. O istnieniu pewnych postaw sprzyjających Rosji w Afryce świadczy fakt, że w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ przy głosowaniu rezolucji potępiającej agresję tego państwa na Ukrainie aż 16 państw z regionu wstrzymało się od głosu (w tym RPA i Algieria), a 1 zagłosowało przeciwko rezolucji (Erytrea).

Czy Rosja jest w stanie prowadzić aktywną politykę w Afryce wykorzystując niezadowolenie części tamtejszych społeczeństw z dotychczasowych doświadczeń związanych z obecnością mocarstw zachodnich (np. Francji w Afryce Zachodniej)? Czy wojna w Ukrainie zmieni postrzeganie Rosji, a tym samym gotowość do jej traktowania jako alternatywnego punktu odniesienia w kształtowaniu lokalnych strategii bezpieczeństwa? Czy Rosja ma szanse stać się – podobnie jak to było w okresie zimnej wojny – istotnym aktorem w regionalnym systemie międzynarodowym, zwłaszcza jeśli uwzględnimy ogromną obecność gospodarczą ChRL w Afryce? O tym wszystkim chcielibyśmy podyskutować w ramach naszego kolejnego spotkania w cyklu „Afryka na Koszykowej”.

Zapraszamy!

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej

Debaty Azjatyckie

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

Chiny-Rosja: partnerzy, sojusznicy, rywale?

Zagadnienie przedstawią

Prof. Dominik Mierzejewski i dr Agnieszka Bryc

Moderator:

Ambasador Krzysztof Szumski

31 marca 2022 (czwartek), w godz. 18.00-20.00

Prelekcja odbywa się na stronie www.koszykowa.pl oraz na kanale YouTube Biblioteki.

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W trakcie debaty można przesyłać pytania na YouTube

Spotkanie będzie również dostępne w Archiwum na kanale YouTube Biblioteki ( https://www.youtube.com/playlist?list=PLDZalUEvk-GNaiDClmiFp8fI2x0utg50F)

Zapraszamy także na stronę Zakładu Studiów Azjatyckich, gdzie są dostępne różne materiały i nasze publikacje, jak też na stronę Biblioteki, gdzie znajdą Państwo informacje także o innych debatach na tematy międzynarodowe Biblioteki wraz z archiwum: http://www.koszykowa.pl/dla-czytelnikow/home/debaty-miedzynarodowe

***

Chiny-Rosja: partnerzy, sojusznicy, rywale?

31 marca 2022

W okresie „zimnej wojny”, po początkowym sojuszu, stosunki Pekinu z Moskwą nacechowane były nieufnością i podszyte były wzajemnymi animozjami liderów: Stalina, Chruszczowa z Mao Zedongiem. Kulminacyjnym punktem były walki graniczne nad Ussuri w marcu 1969 r. Sytuacja zmieniła się po upadku ZSRR. Powoli obie strony zaczęły się dogadywać a dominacja USA nie odpowiadała ani jednemu, ani drugiemu. Rosja chciała odbudować pozycję Związku Radzieckiego a Chiny zaczęły marzyć o „wielkim odrodzeniu narodu chińskiego”. Stworzono Szanghajską Organizację Współpracy a od 2001 r. zacieśniano stosunki bilateralne. W kolejnych latach widoczne były elementy koordynacji polityk w skali regionalnej i globalnej. Punktem kulminacyjnym była wizyta prezydenta Putina w Pekinie.

Czwartego lutego, bieżącego roku, w czasie wizyty Putina w Pekinie, podkreślano, że stosunki chińsko-rosyjskie są „na każdą pogodę”. Obie strony zadeklarowały sprzeciw wobec ingerencji, nie tylko w wewnętrzne sprawy państw trzecich, ale również wobec ingerencji zewnętrznej w swoim najbliższym sąsiedztwie. Ponadto strona chińska wyraziła zrozumienie i wsparła rosyjskie „propozycje” nowej architektury bezpieczeństwa w Europie. Następnie zaczęła się wojna Rosji przeciwko Ukrainie.

Jak wyglądają wzajemne stosunki z perspektywy historycznej, co na nie wpływa i jak sytuacja zmienia się i ewoluuje w kontekście bieżącej sytuacji? Problemom tym poświęcona będzie kolejna „Debata Azjatycka na Koszykowej”.

(Oprac. D. Mierzejewski)

Prelegenci:

• Dr. hab. Dominik Mierzejewski, Ośrodek Spraw Azjatyckich UŁ (kierownik), Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w polityce wewnętrznej i zagranicznej Chińskiej Republiki Ludowej.

• Dr Agnieszka Bryc, Wydział Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie UMK w Toruniu. Specjalizuje się w polityce zagranicznej Rosji, a także bezpieczeństwie Izraela.

Zapraszamy!

Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

oraz

Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne

Katedra Języków i Kultur Afryki UW

Afrykamera

Staromiejski Dom Kultury

zapraszają na debatę online w ramach cyklu "Afryka na Koszykowej"

Wspólnoty chrześcijańskie w Afryce a zaangażowanie

społeczno-polityczne – inspiracje arcybiskupa Desmonda Tutu

debata odbędzie się w formule on-line

16 marca br. w godz. 18.00 - 20.00

 Link do debaty:

www.tinyurl.com/bd67zfwu

Zmarły 26 grudnia 2021 r. anglikański arcybiskup Kapsztadu i obrońca praw człowieka, Desmond Tutu stanowi impuls dla podjęcia debaty na temat roli kościołów chrześcijańskich w przestrzeni publicznej i w obliczu wyzwań społeczno-politycznych współczesnej Afryki.

Arcybiskup Desmond Tutu reprezentował jeden z kościołów misyjnych, przeniesionych na grunt afrykański z Europy. Jego zaangażowanie społeczno-polityczne nie tylko zostało zauważone przez wspólnotę międzynarodową, ale również otrzymało wsparcie w postaci nagród (m.in. Pokojowa Nagroda Nobla, 1984), nominacji (arcybiskup Kapsztadu, 1986) i doktoratów honoris causa (m.in. Uniwersytet Warszawski, 2004). Działalność Arcybiskupa w obronie praw człowieka i zrównoważonego rozwoju miała istotny wpływ na stosunki społeczne w Republice Południowej Afryki.

Myślą przewodnią debaty będzie kwestia obecności kościołów chrześcijańskich w przestrzeni publicznej i ich zaangażowanie na polu społeczno-politycznym. We współczesnej Afryce można wyróżnić trzy typy wspólnot o charakterze chrześcijańskim: kościoły misyjne, niezależne kościoły afrykańskie i wspólnoty ewangelikalne o orientacji głównie pentekostalnej. Każdy z tych typów wspólnot ma swoją historię, powiązania transnarodowe i regionalne oraz bierze udział w życiu publicznym. Afryka stanowi dzisiaj laboratorium nowych form chrześcijaństwa. Czy wspólnoty chrześcijańskie powinny angażować się w sprawy państwowe? Czy ich liderzy mają prawo wypowiadać się i z jakiego powodu? Czy powinny tylko głosić Ewangelię i unikać wypowiadania się na niereligijne tematy? Czym charakteryzuje się teologia afrykańska i jaka jest jej rola w budzeniu świadomości społecznej? Na ile głos liderów chrześcijańskich jest obiektywny, biorąc pod uwagę ich możliwe związki w władzą lub reprezentowanie interesów własnej wspólnoty?Jakie relacje utrzymują poszczególne wspólnoty między sobą? Jakie są ich relacje do władzy państwowej? Jakie są ich priorytety? Jakie strategie stosują, aby mieć wpływ na społeczeństwo i pozyskiwać adeptów?

Poszukiwaniem odpowiedzi na powyższe pytania zajmą się zaproszeni do dyskusji paneliści:

• ks. dr Stanisław Grodź SVD, od 1984 związany ze Zgromadzeniem Słowa Bożego. Odbył międzykulturowo-pastoralny staż (Overseas Training Programme) w Ghanie (1988-90). Studiował katolicką teologię i religioznawstwo (magisterium, KUL 1994: Rozwój islamu w Ghanie do uzyskania przez nią niepodległości w 1957 roku). Roczny kurs ‘Religie w Afryce’ w School of Oriental and African Studies (1997-98; u prof. Louisa Brennera i Paula Gifforda). Magisterski kurs w Centre for the Study of Islam and Christian-Muslim Relations, Selly Oak Colleges, University of Birmingham (M.A. in Islamic Studies, 1999: Towards Spiritual Reconciliation. Early development of Amadou Hampâté Bâ’s ecumenical ideas, promotor: dr Sigvard von Sicard). Doktorat w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (2003: Wybrane nurty afrykańskiej chrystologii w ich rodzimym kontekście kulturowym, promotor: prof. Henryk Zimoń). Wykładowca w Katedrze Historii i Etnologii Religii KUL (2003-16); odbył pobyt badawczy w Ghanie (III-XI 2006). W Anthropos Institute Sankt Augustin, Niemcy od 2016 r. Pełni obecnie funkcję dyrektora Instytutu. Jest autorem książki (2005), redaktorem 9 prac zbiorowych i ok. 50 artykułów naukowych w języku polskim i angielskim. Od 2012 r. jest członkiem grupy redakcyjnej Christian-Muslim Relations. A Bibliography History, 1500-1914 (CMR1900). Najnowsza publikacja: S. Grodź, S.M. Michael, R. Schroeder (eds), Giants’ Footprints. 90th Anniversary of Anthropos Institute (1931-2021), Baden-Baden: Academia Verlag, 2021 (https://www.nomos-shop.de/academia/titel/giants-footprints-id-101058/)

• dr hab. Anna Niedźwiedź, prof. UJ jest antropologiem kulturowym, Członkiem Prezydium Komitetu Nauk Etnologicznych PAN, Z-cą Przewodniczącego Komisji Studiów Afrykańskich KNE PAN, Członkiem: Rady Naukowej Jagiellońskiego Centrum Badań Afrykanistycznych, Komitetu Naukowego sieci PILNET (Pilgrimage Studies Network) w ramach EASA (European Association of Social Anthropologists) oraz Członkiem Rady Dyscypliny Nauki o Kulturze i Religii UJ. Obszary badawcze Profesor Niedźwiedź to antropologia religii, antropologia wizualna i zmysłów, antropologia przestrzeni i ruchu oraz krytyczne studia nad dziedzictwem, a także etnografia jako doświadczenie dialogiczne. Jej obecne projekty badawcze koncentrują się na dwóch tematach. Pierwszy z nich poświęcony jest pozycji oraz pozycjonowaniu się kobiet w kontekście współczesnego afrykańskiego chrześcijaństwa. Profesor Anna Niedźwiedź kieruje grantem pt. „Pomiędzy marginalizacją a umocnieniem. Kobiety w katolicyzmie afrykańskim (przypadek Ghany)” (WOMAC) przyznanym w ramach konkursu OPUS 16 Narodowego Centrum Nauki. Projekt łączy badania etnograficzne prowadzone w Ghanie z rozpoznaniem szerszego kontekstu, m.in. związanego z działalnością afrykańskich feministek i teolożek, dyskursami na temat kobiet i religii w różnych częściach Afryki oraz w obrębie afrykańskich diaspor, a także ruchów pan-afrykanistycznych. Równolegle Profesor Niedźwiedź kontynuuje badania rozpoczęte w 2016 r. w ramach międzynarodowego projektu poświęconego procesom formowania dziedzictwa („The heritagization of religion and the sacralization of heritage in contemporary Europe”). Szczególnie interesują Ją wyobrażenia oraz dyskursy na temat „dziedzictwa religijnego”, a także instytucjonalne oraz oddolne formy sakralizacji przestrzeni traktowanych jako związane – bądź wręcz ucieleśniające – to, co przez jednostki i grupy zostaje uznane za „dziedzictwo”. Profesor Niedźwiedź jest autorką wielu publikacji naukowych, min. książek: Obraz i postać. Znaczenia wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej (2005) oraz Religia przeżywana. Katolicyzm i jego konteksty we współczesnej Ghanie (2015).

• ks. prof. dr hab. Jacek Pawlik SVD ‒ w podwójnej roli panelisty oraz moderatora debaty ‒ profesor tytularny nauk humanistycznych, etnolog, afrykanista, religioznawca, zatrudniony na stanowisku profesora w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Prowadzi badania związane ze strategiami przeżycia w miastach globalnego Południa, prekariatem i ekonomią nieformalną. Zajmuje się również rolą religii w kanalizowaniu frustracji i podtrzymywaniu nadziei na lepsze życie oraz tradycją jako czynnikiem zacofania i rozwoju. Interesują go również problemy adaptacji kulturowej oraz dialog międzykulturowy. W latach 1991-1992 był rektorem Institut de Pédagogie Religieuse – Saint Paul, Lomé; w latach 1993-1999 był współredaktorem International Journal of Ethnology and Linguistics „Anthropos”. W latach 1995-1999 był lektorem a następnie docentem w Philosophisch-Theologische Hochschule SVD, Sankt Augustin (Niemcy). W latach 1999-2007 był adiunktem w UWM, następnie, w latach 2007-2019 profesorem nadzwyczajnym w tej samej uczelni, a od 2019 roku jest profesorem zwyczajnym. Jest kierownikiem studiów doktoranckich (2010-2014) i ponownie od 2016 roku. Był kierownikiem Katedry Misjologii, Religiologii i Etnologii 2001-2004, kierownikiem Katedry Filozofii i Kultury Chrześcijańskiej 2010-2014, prodziekanem ds. nauki Wydziału Teologii 2008-2012, dziekanem Wydziału Teologii 2014-2016. Od 2020 roku sprawuje funkcję kierownika Katedry Teologii Moralnej i Nauk o Rodzinie. Jest autorem licznych książek: L’experience sociale de la mort (Fribourg 1990); Zaradzić nieszczęściu (Olsztyn 2006); Iciin takaldau. Les contes basari (Olsztyn 2010); Miasto kreatywnych ludzi (Olsztyn 2016); Twórcza codzienność mieszkańców Lomé (Olsztyn 2018) – książka wyróżniona jako najlepsza publikacja afrykanistyczna roku; Ku nowej kulturze. Zmagania adaptacyjne (Olsztyn 2020). Otrzymał liczne nagrody Rektora UWM Nagrody Rektora UWM za osiągnięcia w dziedzinie naukowej: 2003, 2006, 2007, 2011, 2017 oraz w dziedzinie organizacyjnej 2001; 2012; 2014; 2015. Profesor Jacek Pawlik jest członkiem Senatu Uczelni 2012-2020; uczelnianej Komisji Etycznej ds. Badań na Ludziach od 2016-; Komitetu Nauk Etnologiczny PAN od 2015-; Komisji Nauk Humanistycznych Oddziału PAN w Olsztynie i w Białymstoku z siedzibę w Olsztynie od 2016-; członkiem rady Centrum Badań nad Dziedzictwem Kulturowym i Przyrodniczym UWM w Olsztynie, 2013-2016 oraz Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Konferencji Episkopatu Polski od 2006-. Profesor Pawlik jest również członkiem licznych organizacji naukowych: Międzynarodowego Instytutu Etnologii i Lingwistyki „Anthropos”, Steyler Missionswissenschaftliches Institut; Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego; Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz Olsztyńskiego Forum Nauki.

• ks. prof. dr hab. Jarosław Różański OMI, misjolog-afrykanista. Od października 1999 r. pracuje na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2004-2013 był kierownikiem Katedry Historii Misji oraz kierownikiem Sekcji Misjologii. Od 1 marca 2013 r. jest kierownikiem Katedry Misjologii. Od 1 września 2013 r. do 30 września 2016 r. był dyrektorem Instytutu Dialogu Kultury i Religii. Obecnie pełni funkcje prodziekana Wydziału Teologicznego UKSW. Ponadto jest członkiem Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Religiami Pozachrześcijańskimi, w latach 2002-2012 r. był wiceprzewodniczącym, a od 2012 r. jest członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego. Jest autorem licznych artykułów, współredaktorem tomów zbiorowych oraz autorem kilkunastu monografii, m.in. Misje a promocja ludzka według dokumentów soborowych i posoborowych oraz praktyki misyjnej Kościoła (2001), Inkulturacja Kościoła wśród ludów Środkowego Sudanu (2004), Wokół koncepcji inkulturacji (2008), Polscy oblaci wśród Indian i Inuitów (2012), Misjonarze oblaci Maryi Niepokalanej na Madagaskarze (1980-2010) 2012, Polskie misjonarki i misjonarze w Afryce (2012), Działalność polskich oblatów Maryi Niepokalanej w Kamerunie (1970-2010) (2015).

• dr Natalia Zawiejska ukończyła studia magisterskie i doktorskie w zakresie religioznawstwa. Stypendystka DAAD (Erfurt) i Erasmus (Lipsk). Uczestniczyła w projektach badawczych afiliowanych przy ICS UL w Lizbonie (researcher) oraz SOAS w Londynie (visiting scholar). Jej głównym obszarem zainteresowań jest religia w świecie współczesnym w ujęciu antropologii i socjologii. Szczególnie bliska jest jej perspektywa postkolonialna. Zajmuje się zagadnieniami religii w Afryce, zwłaszcza w Angoli, krajach Luzofonii oraz w afrykańskich diasporach w Europie. Ponadto interesują ją zagadnienia materialności oraz medialności religii, relacji religii i przestrzeni, a także religii w kontekście sztuki, praktyk muzealnych i wystawienniczych. Zainteresowania te są związane ze studiami kuratorskimi w zakresie sztuki współczesnej, które ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim. Religię widzi w kategoriach wyobraźni społecznej i antropologii wyobraźni. Specjalizuje się badaniach pentekostalizmu. Prowadziła badania terenowe w Angoli, na Wyspach Zielonego Przylądka, w Portugalii, Wielkiej Brytanii i w Polsce. Jej najnowszy projekt badawczy dotyczy relacji religii i miejskości w Polsce.

Nagranie transmitowane będzie na stronie internetowej Biblioteki: www.koszykowa.pl oraz na kanale YouTube Biblioteki.

Zapraszamy!

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

we współpracy z

Zakładem Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS

i Oddziałem Warszawskim TPP-Ch

w ramach cyklu czwartkowych spotkań o Azji Wschodniej 

Debaty Azjatyckie

zapraszają na spotkanie dyskusyjne on-line:

Birma rok po zamachu stanu. Pełzająca anarchizacja upadającego państwa

Zagadnienie przedstawi: 

Dr hab. Michał Lubina

Moderator:

 Ambasador Krzysztof Szumski  

24 lutego 2022 (czwartek), w godz. 18.00-20.00

kanał You Tube Biblioteki

Prelekcja odbywa się na stronie Biblioteki www.koszykowa.pl

Pytania można wcześniej zgłaszać do moderatora na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W trakcie debaty można przesyłać pytania na YouTube.

Spotkanie będzie również dostępne w Archiwum na kanale YouTube Biblioteki ( https://www.youtube.com/playlist?list=PLDZalUEvk-GNaiDClmiFp8fI2x0utg50F)

Zapraszamy także na stronę Zakładu  Studiów Azjatyckich, gdzie są dostępne różne materiały i nasze publikacje, jak też na stronę Biblioteki, gdzie znajdą Państwo informacje także o innych debatach na tematy międzynarodowe Biblioteki wraz z archiwum: http://www.koszykowa.pl/dla-czytelnikow/home/debaty-miedzynarodowe

***

Birma rok po zamachu stanu. Pełzająca anarchizacja upadającego państwa

/24 luty 2022/

1 lutego 2021 roku armia birmańska (Tatmadaw) dokonała czwartego w historii kraju zamachu stanu, kończąc trwającą dekadę transformację ustrojową zwaną „zdyscyplinowaną demokracją”, która dała Birmie imponujący rozwój gospodarczy. Zaaresztowano cywilnych przywódców kraju, w tym pokojową noblistkę Aung San Suu Kyi, krwawo stłumiono pokojowe protesty i przywrócono wszechwładzę wojska. Pucz pomyślany jako korekta kursu w wewnętrznych rozgrywkach birmańskich elit, okazał się bardzo kosztowany politycznie. Nielubiana do tej pory armia – jej poparcie oscyluje wokół 5-7% - stała się znienawidzona, a spacyfikowane społeczeństwo wybrało trzy drogi: wewnętrznej bądź zewnętrznej emigracji lub chwycenia za broń. Utworzono Ludowe Siły Samoobrony (pyithu kakweye tat pwe, skrót: PDF), paramilitarne bojówki zbrojnie walczące z armią birmańską. Ponad setka owych PDFów dołączyła do partyzantek etnicznych operujących od siedmiu dekad na pograniczach kraju. Chociaż Tatmadaw ma miażdżącą przewagę liczebną (ok. 400 tysięcy żołnierzy wobec ok. 70 tys. partyzantów i ok. 10 tys. bojowników PDFów), to mimo brutalnych działań nie jest w stanie stłumić tego ogólnonarodowego ruchu oporu. Nieustanne walki powodują pełzającą anarchizację kraju. Pucz miał katastrofalny wpływ na gospodarkę: PKB zmniejszyło się o 18%,  birmański kyat stracił połowę wartości, ponad milion osób w 2021 r. utraciło pracę w przemyśle, budownictwie, turystyce i innych sektorach. Inwestorzy zagraniczni en masse wycofują się z kraju, w tym wielkie korporacje energetyczne, działające tam od wielu lat.. Prawie połowa ludności już znajduje się poniżej progu ubóstwa. Do tego dochodzi upadek służby zdrowia,  zamachy terrorystyczne, fatalizm społeczny i drenaż mózgów. Obie strony – Tatmadaw i ruch oporu – odrzucają jakiekolwiek mediacje, zamierzając walczyć do wyniszczenia przeciwnika. Dopóki ta birmańska wersja „kto kogo” nie zakończy się całkowitym zwycięstwem jednej ze stron, Birma staczać się będzie w otchłań anarchii, coraz bardziej stając się państwem upadłym. W trakcie spotkanie przedstawiona zostanie sytuacja w kraju oraz rozrysowane będą scenariusze na przyszłość.

(Opr. M. Lubina)

Dr hab. Michał Lubina jest adiunktem w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, wcześniej był m.in. dyrektorem Instytutu Sejonga UJ (2016-2017) i profesorem wizytującym na Uniwersytecie Chulalongkorna w Bangkoku (2018). Autor ośmiu książek, w tym A Political Biography of Aung San Suu Kyi (Routledge: New York-London, 2020) i Pani Birmy (PWN, Warszawa, 2015); jego rozprawa habilitacyjna (The Moral Democracy, Scholar Warszawa, 2018) została przetłumaczona na birmański i wydana w Rangunie tuż przed puczem.